O zamanlar Dream Trance denen bir şeyin varlığı pek bilinmezdi. Akmar'da kasetler orijinal cdlerden doldurulur 90'lık kasetin sonunda boş kalan kısım için satıcıya "abi at kafana göre bir şeyler" denirdi. Nice grupla tanışılmıştır ben bilirim. Blind Guardian çekme kasetinin sonuna çekilmiş konser kaydından Kamelot, Radiohead albümünün sonuna çekilmiş 3-4 şarkıdan My Life Story ile tanışıldığı yıllar. Robert Miles o zamanlar britpop, heavy metal ve buram buram rock müziğe boğulmuş gençliğinin aldığı farklı bir tattı. O zamanlar farklı tatları zirzoplar oluşturmazdı onu bilirim. Rahmetli Scatman John'u bile dinleyip "helal olsun amcaya" demek mümkündü. Children ilk piyasaya sürüldüğünde bir devrim niteliğindeydi. Dreamland İsviçre asıllı İtalyan müzisyenin ilk albümüydü ki bir daha öyle albüm yapamadı.Children kısa bir süre sonra bir diğer klasik Fable piyasaya sürüldü. Her 2 şarkının da o yıllarda farklı formatlarla piyasaya çıkan albümlerdeki dream versiyonları video olarak çekildi ve ortaya büyük bir hayran kitlesi çıktı. Avrupa'da tam 9 ülkede en çok satan ilk 10 albüm listesine giren Dreamland, Miles'a uzun süreli bir kreid kazandırsa da ikinci albüm 23am'deki düşüş o kadar belirgindi ki...Yine de itiraf etmek lazım ki 23am'de Miles başka bir şey denemiş ve enstrümental zenginliğe, daha progresif bir yapıya kaymış, onu başarıya ulaştıran trance öğeleri ikinci plana atmıştı.
5 albüm çıkardı Miles. Dreamland sonrası gelen 4 albümün başarısının toplamı dahi Dreamland'in yarısına ulaşamadı. 90'ların olmazsa olmaz albümlerinden.
Evladiyelik Albümler
2 yorum:
canım nasıl prograsif bir yapıya kaymak istedi anlatamam
manik daprasif bir kayış yapmışsın gibi duruyor
Yorum Gönder