2 Kasım 2007 Cuma

SİNEMA TARİHİNİN EFSANE SAHNELERİ 10/10: FIGHT CLUB


Listenin sonuna şahsi kanaatimizce gelmiş geçmiş en iyi filmi koymak zorundaydık. Kişilik bunalımı yaşayan bir sigorta eksperinin yeni tanıştığı (!) gündüzleri sabun pazarlamacısı, geceleri ise sinemada makinistlik yaparak hayat süren bir adam ile geceleri faaliyete geçen bir “dövüş kulübü” kurmasını konu alan film bu kadar basit bir özetin ardında yüzlerce alt metin barındırıyor. Tüketim toplumunun çılgınlığı, kişilik bunalımı, günümüz beyaz yakalı personelin içine girdiği prototip, medya, reklam sektörü, kozmetik, ilgi çekme bunalımı, bastırılmış duygular, alter-egolar, hayal gücü, iktidar hırsı, aidiyet hissi vesaire...vesaire..vesaire...Chuck Palahniuk’un aynı adlı romanından uyarlanan Dövüş Kulübü David Fincher’in yönetimi ve Brad Pitt, Edward Norton, Helena Bonham Carter ve sürpriz biçimde Meat Loaf dört dörtlük bir oyunculuk sergiliyorlar.

Daha önce ki efsane sahneler hakkında çok uzunca şeyler yazdık. Bu sefer bu konuyu uzatmayacağız. Her karesi, her diyaloğu, her anı, her ayrıntısı perdeden gözleri tek bir saniye bile kaçırmamayı gerektiriyor. IMDB sitesinde “quotes” bölümünü tıklayıp okumanızı tavsye ediyorum. Bizim cımbızla çekeceğimiz sahne Tyler Durden’in gizli tutulması gereken Fight Club’ın çok insanın kulağına gittiğini farkettikten sonra yaptığı konuşma. Hele o boldladığımız bölüm. Chuck Palahniuk’un önünde eğilesi geliyor insanın.
Tyler Durden: The first rule of Fight Club is - you do not talk about Fight Club. The second rule of Fight Club is - you DO NOT talk about Fight Club. Third rule of Fight Club, someone yells Stop!, goes limp, taps out, the fight is over. Fourth rule, only two guys to a fight. Fifth rule, one fight at a time, fellas. Sixth rule, no shirt, no shoes. Seventh rule, fights will go on as long as they have to. And the eighth and final rule, if this is your first night at Fight Club, you have to fight.
Tyler Durden: Man, I see in fight club the strongest and smartest men who've ever lived. I see all this potential, and I see squandering. God damn it, an entire generation pumping gas, waiting tables; slaves with white collars. Advertising has us chasing cars and clothes, working jobs we hate so we can buy shit we don't need. We're the middle children of history, man. No purpose or place. We have no Great War. No Great Depression. Our Great War's a spiritual war... our Great Depression is our lives. We've all been raised on television to believe that one day we'd all be millionaires, and movie gods, and rock stars. But we won't. And we're slowly learning that fact. And we're very, very pissed off.

Hiç yorum yok: