Sisli bir gece yarısında
Issız bir sokak ortasında
Kırık bir lambanın altında
Dalmışım sevdalara…
Aynen böyle başladı serüven…Sisse sis, ıssız sokaksa ıssız sokak…Bi kırık lamba yoktu.Garın önünde tren saatini beklerken sahilde deniz havası almak için dışarı yöneldik.Göz gözü görmüyor.Ani bastıran bir sis, yoldaşla beraber yukarıdaki besteyi tebessümle mırıldanmamıza neden oldu.Dışarıda televizyonda oynayan 67.458 diziden birinin çekimi var.Tipler tanıdık değil.Figüranlar gara bir giriyor, bir çıkıyor.Dedik biz de kaynayalım arada.
Ufaktan kalkış saatimiz yaklaştı.Kompartımana yöneldik.Atkılar koltuklara serildi.Üçüncü arkadaş da Pendik’ten katılacak….Ama bir de dördüncü kişi…. Kim olacaktı acaba? Bin bir hayal var kafalarda..”oğlum şöyle olursa süper ha, böyle olursa elemana bunları yaparız”….Sonunda mülayim bir mühendis kardeşimiz geliyor.Gelir gelmez patates cipsi ikramı…Sağol kardeş almayalım…Arkadaş da ufak bir korkuyla karışık endişe….Üçüncü arkadaş da gelince surattaki renk değişimi belirgin hale geldi.Küfürlü konuşmalar,rakip taraftarla edilen kavgaların anıları,yolda gördüğümüz binalara yapılan benzetmeler çirkinliğimizi iyice ortaya koydu.Hangi takımı tuttuğunu sorduğumuzda verdiği “ben de fenerliyim” yanıtına “haa iyi” cevabı ve hangi işle uğraştığımızı sorduğunda aldığı “işsiziz” cevabı, abinin tansiyonunu iyice çökertti.
Acıktık…Yemekli vagondayız atkılar eşliğinde…Yer yok…Üniversite gençliği eğleniyor….Kasabaya gelen yabancı kovboy gibiyiz….Kaçamak bakışlar…Fısıldaşmalar…Yemek yiyip gidicez ulan…Yer boşalana kadar vagon koridorlarında kapılara vurarak ufaktan tezahüratlar….”Fenerbahçeli olmanııııınnnnn gururuuuu bizlereee yeteeeerrrr……”
Masada yerimizi alıyoruz…Yan masadaki Trt 4 ‘den fırlayan teyze yüzünden fazla zevk almıyoruz…Freddy kazağının yeşil beyaz versiyonunu giymiş genç üniversiteli bayan bu üçlüyü sersemletiyor ufaktan.Bir kardeşimizin yan masadan bir güzelliğe hipnotize olmuş bakışı komaya sokuyor bizleri…Tekrar mekana dönüyoruz…Mühendis bey yorgan altında uykuda….Biz de donla kalmak suretiyle uykuya yol alıyoruz…
by Barad-dur
Part II yarına
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder