Heavy metal'de son yıllarda bir death-core ve hardcore patlaması var. Hoş ben bu türleri heavy metal kapsamına almıyorum o ayrı. Alien Resurrection filmindeki yanlış deneyler sonucunda türemiş yaratık-insan karışımı ucubeler gibiler. Hafif bir gitar melodisi ve soft vokalle girip 30. saniyede bateri, gitar, bas gürültüsüne boğulan şarkıların bantlarını birbirine eklesem dünyayı 99 kere dolaşır. Korn, Limp Bizkit, Slipknot, Linkin Park gibi aynı fabrikadan çıkmış grupların adlarının metalle bir anılması zoruma gidiyor şahsen. Dio, Halford, Dickinson, Kursch gibi adamlarla aynı kefeye mi koyalım bu adamları şimdi?
Neyse efendim Silent Call bu melodisizlik modasının ortasında hafifçe parlayan İsveçli bir melodik progressive metal grubu. Progessive metal'e özel bir ilgim var blogu takip edenler çakmıştır ama bu her enstrümanın ayrı telden çaldığı ve "haydi arkadaşlar hep beraber vuruyoruz melodilere, vur vur vur vur vur" tarzı progressive metal tam bir facia oluyor. Hatta kusura bakmayın ama Dream Theater bana çekilmez geliyor. Şarkı bittiğinde başını hatırlamıyorum. Yeni kurulan grup stüdyoya ilk kez girer de yeni aldıkları enstrümanlara herkes delirmiş gibi yüklenir ya. Ona benziyor. Bu anlamda Ayreon, Marillion gibi grupları onlardan çok önde bulurum. Neyse konuyu dağıtmayalım efendim. Silent Call ilk albümünü Ağustos 2008'de çıkardı. Creations From A Chosen Path. 13 şarkılık bir debut albümü için bir hayli başarılı. Genelde bu türde görülen 8-9 dakikalık şarkılar yok albümde ama pek eksikliğini hissetmiyorsunuz zaten. Yalnız günümüzde her albümde görülen ve ezberlediğimiz 3 hızlı şarkı+ballad+2 hızlı+1 ballad modası bu albümde de var, çok titiz dinleyicilere belirteyim. Klasik rock, Scorpions, Kamelot gibi gruplaran hoşlanıyorsanız, bu albümü de seveceksiniz.
Hazır bu yazıyı yazmışken belirteyim çok yakında doyurucu bir Blind Guardian, Nightfall In Middle Earth ve Silmarillion yazısı geliyor, onu da not düşelim..
3 yorum:
Albüm detaylarını çıkarıp yazıyı okuduğumda "Aa bu benim lan" dedim. Bu arada biliyor musun bilmem ama biliyorsan Metal Church ile ilgili yazılarını da bekliyorum. Yani eski ama gözden kaçmış albümler için de inceleme yazsan, dünya barışı olsa falan :)
DT normal metal konseptinin çok daha dışına çıkmanında yanında bazen şarkıları çok uzatsalarda bence yinede çok iyi iş çıkarıyorlar.
Yeni nesil metal konusuda biraz zor bir durum aslında. Eski babaların müzikalitesi çok üst düzey bunu inkar edemez insan fakat yeni grupların önem verdikleri müziklerinden ziyade dış görüntüleri gibi. Fakat buna rağmen arada güzel işlerde yapıyorlar. Mesela içlerinden en gürültülü olan Slipknot'un Vol. 3 albümü hiç fena bir albüm değildi bence. Tabi ne olursa olsun eksi babalarla karşılaştırmamak lazım çok güdük kalırlar :D
tanımam etmem ama marillion iyidir, iyi olması için illa tanımam etmem mi lazım ya!
not: gece gündüz kreator ve skull ile skullumu s...n kuzenime saygıyı borç bilirim!
Yorum Gönder