ABDULLAH AVCI

26 Ağustos 2010 tarihinde BirGün gazetesinde yayınlanmıştır.

Dünya futbolunda teknik direktör istikrarından bahsedildiğinde artık Sir Alex Ferguson ve Arsene Wenger’in isminden bahsetmek bir moda haline geldi. Neredeyse teknik direktörler arasında bir popüler kültür ikonuna dönüşmüş durumda bu iki isim. Aslında Ada futbolunda onlar gibi bir- çok teknik adam var, zira kulüpler değişimin ve yapıp tekrar yıkmanın yerine var olan yapıyı restore etmeyi daha uygun görüyor. West Ham United kuruluşundan beri geçen 115 yılda sadece 13 teknik adam değiştirdi. Bu neredeyse 9 yılda bir teknik adam değiştirdikleri anlamına geliyor. Onları 113 yılda 18 hoca değiştiren Liverpool ve 105 yılda 17 kez değişikliğe giden Manchester United takip ediyor. Türkiye’deki birçok futbol takımı bu değişiklik rakamına son 10 yılda ulaştı. Son 10 yılda, Fenerbahçe 10, Galatasaray 9 ve Beşiktaş 9’ar, Trabzonspor 12, Ankaragücü 14 kez teknik adam koltuğunda değişime gittiler. Ama bunlardan ayrılan ve son 20 yılda bu ülkede koltuğunda en uzun süre kalmış bir adam var. Geçtiğimiz hafta sonu, bu sezonun “FC Hollywood”u olan Beşiktaş’ı İnönü’de mağlup eden İstanbul Büyükşehir Belediyespor’un teknik direktörü Abdullah Avcı.

Günümüzün üst düzey teknik adamlarına benzer şekilde futbol kariyeri çok da göz önünde değildi Avcı’nın. 1979 yılında Vefaspor genç takımında başlayan kariyeri Karagümrük, Rizespor, Kahramanmaraşspor, Bakırköy, İstanbulspor, Nişantaşı ile devam edip başladığı yerde bırakacak şekilde 1999’da Vefa ile son buldu. Teknik direktörlüğe Ziya Doğan’ın teşviki ile başlamış bir isim. Sırasıyla Metin Türel ve Aykut Kocaman’ın yardımcılığını yaptı İstanbulspor’da. Ardından 2004’te Galatasaray altyapısındaki görev. “Kadroda 1984’lü oyuncular çoğunluktaydı ama ben gençlerdeki potansiyele güvendiğimden 1987’lilerle oynamayı tercih ettim” diyor Avcı o günler için. Derken Türkiye Futbol Federasyonu yetkilileri Cem Pamiroğlu’ndan boşalan 17 yaş altı milli takım teknik direktörlüğüne, Galatasaray’dan izin alarak onu getirdi. Bu, kariyerinin dönüm noktasıdır aslında. Tüm Anadolu çapında yapılan araştırma ile Caner Erkin ve Mehmet Yılmaz gibi isimler milli takıma kazandırıldı. Avcı’nın kadrosu 2005 yılında Türk genç milli takımlar tarihinin en çarpıcı performansına imza attı. Takım önce İtalya’da düzenlenen Avrupa 17 yaş altı şampiyonasında finalde Hollanda’yı mağlup ederek Avrupa şampiyonluğuna ulaştı, ardından da aynı yıl Peru’da düzenlenen dünya şampiyonasında müthiş bir performansla dünya dördüncülüğünü elde etti. Özellikle Nuri Şahin, Caner Erkin, Tevfik Köse gibi isimlerin yıldızlaştığı turnuvanın yarıfinalindeki Brezilya maçında, 3-0 geriden gelen Avcı’nın ekibi, 10 kişi kalmasına rağmen maçı 3-3’e getirmiş, Brezilya’nın son dakikalardaki golüne engel olamayıp maçı 9 kişiyle 4-3 mağlup tamamlamıştı. Bu başarılar Abdullah Avcı’nın doğrudan ligdeki bazı takımlar tarafından mercek altına alınmasını sağladı. Gençlerle yaşadığı bu başarıyı iyi analiz eden bir kesim ise onun, bu jenerasyonla geleceğin A milli takımını oluşturabileceğini düşünüyordu. Ancak Peru’daki turnuvadan sadece birkaç ay önce milli takımlar teknik direktörlüğüne getirilen Fatih Terim, Abdullah Avcı’yla çalışma fırsatını değerlendiremedi. O tarihteki gelişmeleri Avcı’nın ağzından bizzat dinleyelim. “Öncelikle Haluk Ulusoy ve TFF Yönetim Kurulu bana son derece olumlu yaklaştılar, benimle çalışmak istediklerini söylediler. Ancak aynı desteği Fatih Terim’den alamadım. Direkt olarak onu suçlamıyorum elbette. Aslında ben de milli takımlarda onun yoluna benzer bir yolda ilerliyordum. Hatırladığınız gibi kendisi de genç ekolle birlikte A milli takımın başına geçmişti. O yüzden önümü açabileceğini düşünüyordum. Bunu kendisinden istemedim, sadece bekledim. Mesleki anlamda bana ne düşündüğümü sormadı”

Terim’in ona vermediği destekle ilgili bugün hâlâ birçok iddia var. Egosu oldukça yüksek olduğu bilinen teknik adamın kendi etrafında bu derece başarı potansiyeli olan bir ismi bulundurmama isteği bunlardan birisi. Böylesine büyük bir başarının sahibi olan Avcı’ya yaş grubu atlatılması beklenirken 16 yaş altı milli takıma kaydırılmak istenmesinin mantıklı bir sebebini bulmak kolay değil. Ancak bu süreç ligimizin en istikrarlı teknik adamlarından birisini yarattı. 2. ligdeyken başına geçtiği İstanbul BŞB Spor’u önce 1.lige çıkardı, ardından da 12., 9. ve geçtiğimiz sezon 6. olmak üzere sürekli yukarı tırmandıran bir grafik sergiledi. Üstelik bunu yaparken maç başı 1.000 rakamına bile ulaşamayan bir seyirci ortalaması ve bir futbolcunun kendisinin maça konsantrasyonunun çok güç olduğu bir stadyum ile. Takım bu lig derecelerini alırken hemen her sezon ligin büyüklerine karşı da flaş sonuçlar aldı. Son 3 sezonda, İstanbul’un 3 büyüğüne karşı oynadığı toplam 19 maçta 6 galibiyet, 5 beraberlik ve 8 mağlubiyet aldı. Hiç de fena bir performans değil. Şu an ligde görevine devam eden teknik direktörler arasında aralıksız en uzun çalışan isim ve üst üste beşinci sezonunu yaşaması sebebiyle de son 30 yılda, Türkiye 1. Futbol Ligi’nde aralıksız en uzun süre görev yapan yerli teknik adam.

Galatasaray’ın son 2-3 sezondaki her teknik adam değişiminde akla gelen bir isim olmasına rağmen belki de kendisini henüz hazır hissetmediğinden, belki de başka sebeplerden istikrarı seçti Avcı. Futbolculuk kariyerinin çok parlak olmaması, teknik adamlık kariyerinin emin adımlarla ilerlemesi ve görev istikrarı onu ligin en “özgün” hocalarından birisini yapıyor. Henüz 47 yaşında. Bundan 5 sene sonra onu çok daha farklı bir yerde görebiliriz.