FD'S TOP 10 GİTAR SOLOSU

Top 10 serilerinin başlığına bundan sonra "FD's" ifadesini yerleştirmeye karar verdim, zira bir Top 10 listesi yapınca bunun evrensel olduğu yönünde bir iddiamız varmış gibi anlaşılabiliyor. Aslında koymaya gerek görmedim başından beri ama şimdi ekleyeyim dedim. Dolayısıyla Kendimi Kontrol Edemiyorum'daki akustik gitarla atılan elektro solosunu yazarsam şaşırmayın. FD's dedik...Shyamalan's The Last Airbender gibi olmasın sonu da başka bir şey istemiyorum. Neyse...Lisedeyiz daha...Gitar çalmayı bildin mi kızların gözünde ilah muamelesi gördüğün yıllar. Hangi dersti hatırlamıyorum, eli gitar tutan bir arkadaşı, hocadan da izin alıp yan sınıftan çağırdılar. Biz de o sırada Phil Collins, Deep Forest dinlemeden yeni yeni Blind Guardian'a, Rhapsody'e efendime söyleyeyim Nightwish'e geçiyoruz. Adam elinde gitarla sınıfın ortasına oturunca biz zannettik ki çalacak bir Zombie bitirecek bizi...Uyuz birkaç nota tıngırdattı, sonra da "sololara çalışıyorum bu aralar" dedi gitti...O zamanlar suntalıktan, işlenmiş ahşaplığa henüz geçme aşamasında olmayan bizler de "eheheh solo mo ne solosu ya Han Solo mu...Darth Vader olmasın lan" türünde, çeşitli yaş odunluk tepkiler verdik. Kendisi bozuntuya vermeden çekti gitti. O gün anladım ki solo demek karizma demek. Şahsi kanaatime göre en sevdiğim 10 gitar solosunu okuyacağınız bu yazıyı, yıllar önce dalga geçtiğim o genç delikanlıya adıyorum. Hoş, gömleğinin içine boğazlı kazak giyerek hayatının basiretini daha liseden bağlamıştın ama olsun...Buyurun efendim...Notumuzu düşelim, virtüözite albümleri listeye dahil değil. Malmsteen, Vai, Satriani aramayınız yani...Enstrümental şarkılar da yok...

1-Wasted Years (Iron Maiden-Adrian Smith): Adrian Smith, yazmış, yönetmiş ve oynamıştır bu şarkıda. Hayatımın 3 şarkısının arasına girmez bu şarkı ama sürekli zorlar dönem dönem. Zira Smith beste bir yana mükemmel ötesi sözlerine de imza atmıştır şarkının. Bir Iron Maiden şarkısını Bruce Dickinson'ın sesinden daha fazla rol oynayan şeyler sebebiyle sevdiğim çok azdır. İşte Wasted Years böyle bir şarkıdır. Eskiye sızlanıp durma, yaşadığın yıllar en iyisidir der Smith. Solonun her notası, gitarın çıkardığı her ses şarkıdan alınan hazzı artırır. Efsane grubun, efsane şarkılarından birisi.

2-Innuendo (Queen-Steve Howe): Şarkı Queen, vokal Freddie Mercury ama 7 dakikaya yakın bu progresif rock şaheserinin insanı koparan klasik gitar solosu, virtüöz Steve Howe'a aittir. Zaten şarkı Mercury'nin sesiyle gaza basmış bir de o yılların çok moda grafiklerinin sergilendiği videosuyla azami sürata ulaşmıştır. Yıldırım gibi başlayan şarkı 3. dakikada rölantiye alır gibi. Bu rölantiyi tekrar baskına çeviren Howe'un şarkının tam ortasındaki girişidir. Ondan sonra 1 dakika boyunca sarhoş oluruz. Sarhoşluktn ayıltan yine Mercury'nin sesidir. Dolayısıyla ayılmaz bir rüyaya daha yatarız...Solo bir kenara olağanüstü bir şarkı.

3-Aqualung (Jethro Tull-Martin "Lancelot" Barr): Jethro Tull demek Ian Anderson demek, o da flüt demektir. Ama Aqualung, Anderson'ın flütünü konuşturmadığı ender şarkılardan olduğu gibi, grubun Anderson'la beraber en eskisi Barr'ın döktürdüğü şarkıdır. Nitekim Anderson bu şarkıda flüt değil klasik gitarı eline almıştır. Şarkının yarısında çeker gider ve sahneyi Barr'a bırakır. Barr da rock tarihinin en melodik, en su gibi akan sololarından birine imza atar. Hani bazı şarkılar vardır, bir nota sora neyi duymak istediğinizi düşünür ve salise sonra da duyarsınız ve mutluluğa ulaşırsınız ya...Aqualung ve bu solo da öyle bir şey işte.

4-Sultans of the Swing (Dire Straits-Mike Knopfler): Knopfler'ın o egzantrik sesli gitarına kapılıp gitmemek imkansızdır. Sultans of the Swing'de gitarın sesi hiç susmaz, ama bu şarkının konserlerde icra edilen, uzunca versiyonunun son bölümünde Knopfler artık sınırları aşar. Müzik şöleni lafı herhalde bu konserdeki bu icra için kullanılmıştır büyük ihtimalle. Youtube'da bu videonun altında şöyle bir yorum vardır. "Bu solo sırasında kalabalık istemdışı nasıl alev almadı hayret ediyorum?"...Buna cevap gelir..."Çünkü o sırada yüzleri erimişti"...Üzerine söz yok....Büyüksün Knofler baba.

5-Live Forever (Oasis-Noel Gallagher): Adına 2 adet gitar üretilmiş bir adamın hangi solosunu alsak bu listeye girerdi ya ben tercihimi Live Forever'dan yana kullandım. Zira kendisi yıllar sonra artık yeter deyip Oasis'ten ayrıldığında çaresiz grubun da dağılmak zorunda kaldığı bu ustanın Live Forever'da 2 adet solosu vardır. Bir şarkının sonundaki geçişte, bir de kapanış bölümünde. Noel Gallagher deyince en fazla zorlandığım kararlardan birisi oldu. Don't Look Back In Anger ciddi rakipti, ama "solodan sora gelen "We're gonna live forever" haykırışı bunu listeye soktu.






















6-Fiddler on the Green (Demons&Wizards-Jon Schafer): Blind Guardian'dan Hansi Kursch ve Iced Earth'den Jon Schafer'in projesi Demons&Wizards bana göre kağıt üzerinde müthiş bir proje gibi görünmesine rağmen resmen fare doğurmuş ve bir rezalete dönüşmüştür. Bu projeden çıkmış 2 tane adam gibi şarkı vardır ki bunlardan birisi bir cover olan White Room'dur. Diğeri de zaten hala ortalarda dönen Fiddler on the Green'dir. Klasik gitar eşliğinde Hansi Kursch'un sesiyle hayat verdiği eserin sonunda Schafer'in gitarı girer ve yaklaşık 2 dakika boyunca size bir resital verir. Derin bir kasvetle başlayan şarkı patlamayla biter böylece.

7-Nothing Else Matters (Metallica-James Hetfield): Bir kere bu maddede şunu belirtmek lazım. Bu solo bu listedeki en kısa solo. Uzunluğu 30saniyeyi dahi bulmaz. Metallica'nın diğer şarkıları arasında da hasta olunan bir dolu solo vardır ama Nothing Else Matters'ın son bölümünde James Hetfield'ın ortaya çıktığı an bambaşkadır. Çünkü o anı beklenir sanki o muhteşem şarkının. Artık siz ne derseniz deyin, 1,5 İskender üzerine Künefe mi, Nevizade sonrası Islak Hamburger mi size kalmış. Sonuçta şarkıdan alınan hazzın yine doruk noktasına çıktığı andır. Kısadır ama fena vurucudur.

8-Trooper (Iron Maiden-Adrian Smith&Dave Murray): Hayatımın grubunu tek şarkıyla bırakacak değildim herhalde. Bunu daha önce çok söylemişimdir ama benim için dünya tarihinin en iyi şarkısı budur (çok iddialı evet ama öyle). Arka arkaya patlayan gök gürüldemelerinin peşinde ortalığı aydınlığa boğan yıldırımlar dizisidir bu şarkı. Çöker dinleyicinin üzerine. Tempo düşmez, sözlerin vuruculuğu kaybolmaz, nasıl geçip gittiğini anlamazsınız. Dave Murray ve Adrian Smith'in ortama dahil olduğu anda da şarkıdan aklınızı bir saniye bile uzaklaştıramazsınız. Bu şarkıyı dinlemeyi birkaç şeyle eşleştirebilirsek, UEFA Finalinde Popescu'nun penaltıyı içeri attığı an, Gazi Koşusu'nda sürpriz tek at oynamış adamın koşunun son metresini izlemesi gibi anları ancak örnek verebilirim. Anlatılmaz...dinlenir...

9-Valhalla (Blind Guardian-Andre Olbrich): Olbrich bu şarkıda, aynen Live Forever gibi 2 farklı zamanda girer. Birincisi şarkının ortasında, diğeri de konserlerde seyirciyle bütünleşilen son kısımda.Her ikisi de Orta Dünyanın Krallarıyla sizi bir yolculuğa çıkarır. Listenin diğer şarkılarından farklı olarak, ilk kısım oldukça hızlı, son bölüm ise seyircinin de katılımıyla hafif tempoda gider.... High in the sky Where eagles fly, Morgray the dark Enters the throne

10-Siyah Beyaz (Pilli Bebek-Cem Kısmet): Listeyi içeriden birisini koymadan bırakmazdık elbet. Türk müzik tarihinin en iyi albümlerinden birinden çıkmış, bana göre o müzik tarihinin en iyi 10 parçasından birisi ve bana göre bundan iyi bir gitar solosu da atılmamıştır. Belki Dr. Skull'ın Rools 4 Fools adlı eşsiz eser zorlayabilir. Özellikle bu 10 dakikalık şarkı aynen Nothing Else Matters gibi solo bölümüne hazırlar. 5. dakikanın ortasında ise bombayı bırakır kulaklara. Solo bölümü geçildiğinde 8. dakikaya gelinmiştir. Yani 2 buçuk dakika boyunca sizi perişan eder...Sonra şarkının sonunu edersiniz zaten...Bu bölüm nice Ankara üniversiteli gencini kafa sallamaktan emekliye ayırmıştır.