VELİEFENDİ'NİN EFSANELERİ 7/10 : FAIR TAIL (DÜNYA KADINLAR GÜNÜ ÖZEL YAZISI)

2013'ün Dünya Kadınlar Günü'nü idrak edeceğimiz şu 8 Mart'ın arifesinde, Türkiye'nin en başarılı kadınlarından bir tanesini hatırlayalım istedim:

Cossack Guard'dan olma, Burnelle'den doğma, dişi İngiliz atı Fair Tail.

Ne var arkadaşım?

Metrobüste sevgilisine "Bana hayatım deme. Sen Ceyda hakkında öyle konuşamazsın. Ben onunla çok özel şeyler paylaşıyorum" diye avaz avaz bağıran kadından çok daha fazla hak ediyor Fair Tail bu günü kutlamayı. Bir de oturduğu yerden kıçını kaldırmadan kadına şiddeti eleştirdiğini zanneden plaza kadınları var, onları zaten saymıyoruz.

2 yaşında; 4 birincilik, 2 ikincilik, 2 üçüncülük

3 yaşında; 2 birincilik, 2 ikincilik, 1 üçüncülük, 1 dördüncülük

4 yaşında; 1 ikincilik, 2 üçüncülük, 3 tabela dışı

5 yaşında; 1 birincilik, 2 tabela dışı

Toplam; 23 yarışta, 7 birincilik, 5 ikincilik, 5 üçüncülük, 5 tabela dışı.

Belki bazıları “Bu performansın nesi efsane lan?” diyecektir. Ama kazandığı yedi yarıştan üç tanesinin adını sayınca, bu soruyu soran atçı bile kendine “Höst” der. Sakarya, Dişi Tay Deneme ve tabii ki Gazi Koşusu.

Fair Tail, kariyerinin tamamını İstanbul çim pistinde geçirdi. Başka hiçbir yerde koşmadı. Bir çeşit evden işe, işten eve...

İlk üç yarışını, üzerinde (bir futbol ekolü olsa İtalyan denebilecek) Tınay Adışen ile geçirdi ve ilk yarışını, “İsmi çok güzel lan” diye karaladığımız Majestic Colt’un ve tabii ki “Halis atlamış” diyerek koşulduğumuz Tarabya’nın önünde birinci bitirdi, turkuaz efsane.

Bundan sonra sadece beş yarışında Kısa Vade’ye düşecek, onun dışında sürekli Grup koşularında çim tepeleyecekti.

1996’nın yaz aylarında Fair Tail fotoyu bir daha önde geçemedi. Haziran, Temmuz ve Ağustos aylarında birer koşuda iki kez Süleyman Akdı idaresindeki Daphne’nin (ki Daphne bunlardan sonra yarış kazanamadı) bir kez de Mümin Çılgın’la koşan "Lord of The Short Distances" Islambol’un arkasında kaldı.

Dördüncü koşusunda Selim Kaya'nın idaresine geçti. Ve bundan sonra “en büyük başarısı” olan Gazi Şampiyonluğu ve “son birinciliği” hariç bütün koşularını Selim Kaya ile kazandı.

Eylül ayı başında Halis Karataş’ın bindiği, Atman ekürisi atı, Hilal’e 1400 çim pistte geçildikten sonra, 1996’yı üst üste üç yarış kazanarak kapattı.

Fair Tail, Selim Kaya ile ikinci ortaklığında, Safkan İngiliz Atı Yetiştiricileri ve Sahipleri Derneği Koşusu’nu 10 küsur ganyanla indirip, yarışseverleri komaya sokarken, kendisini daha önce üç kez geçen Halis “The Altın Çocuk” Karataş’lı Hilal ve Süleyman “The İmparator” Akdı’lı Daphne, yarışı ikili bitirmişlerdi. Sonuncu ve sondan bir önceki olarak...

Ekim ayında, yarış koyunca milletin aklını başına getirdiği için 1 Liralara düşen ganyanı ile yeniden piste çıkıp, 1400 ve 1800 metre yarışlarını da kazanarak yılı kapattı.

Bu yarışlarda, geleceğin Anafartalar ve Mimar Sinan galibi Van Damme’ı önce kısada, sonra da uzunda (Sakarya Koşusu) sollayınca, her ganyan geyikçisinin, yarış kazanan her 2 yaşındaki İngiliz atı için yaptığı “Bu atın Gazi’de geliri çok” yorumuna muhatap oldu. O herifler kesin, 30 Haziran 1997’de en az bin kişiye hatırlatmışlardır bu sözlerini. Biz hatırlatmıştık, oradan biliyoruz.

1997 yılı Fair Tail için “Bak bak üzerine Ertül gelmiş. Çakaaaal. Sezdi Gazi'yi kazanacak atı" sözleriyle başladı. Gazi Koşularının gediklisi Ertül Cankılıç’ı “Veliefendi Efsaneleri” serisinde, şurada anlatmıştık hani.

Bu ilahî (!) işarete rağmen, Engin Talay koşusunda “yarış hayatının son koşusunu” kazanan Sam Holme’un arkasında ikinci olması, nefessiz olmasına, yani uzun aradan sonra yeni koşmasına bağlandı.

20 gün sonra, dişi atların ilk Gazi provası olan Dişi Tay Deneme’de Samtaş Stud’ı ve kalite Bella Otero’yu paralayıp birinci olurken “Selim Kaya ile” beşinci yarışında dördüncü ve son birinciliğini aldı.

Haziran başında, takvim Gazi’ye doğru koşar adım giderken, ona en yakın mesafe, 2100 metre “Kısrak” koşuldu. Selim Kaya’nın idaresi ve Fair Tail, bu kez Arslan Birdal’dan Halis Karataş’a terfi eden Bella Otero’ya yenildiler. Bu yarışta, o güne kadar sadece bir tane maiden yarış kazanmış, kumcu Private Tender’ın yavrusu Halayık da Fair Tail’i üçüncülükte bırakıp ikinci olunca şampiyon kızın “Gazi” şansı aşağı yukarı belli olmuştu : Sürpriz.

O Gazi gününü bir diğer efsaneyi, Trapper’ı anlattığımız yazıdan araklayalım. Sonra da yarışın videosunu koyalım.

“Bir sonraki durak Gazi Koşusu oldu. Yine Ertül Cankılıç vardı Trapper’ın üzerinde. 2100’den 2400’e uzayan mesafede oldukça cazip bir at konumundaydı Trapper. Ama Ertül’den daha sempatik gelen bir jokeyi, Deterjan Akın Özdeniz’i Fair Tail’in üzerinde görünce tek atmadık Trapper’ı. 15-16-17-18 yazdık kupona. Sırasıyla, 4.-10.-5. ve 1. oldu, Trapper, Wood Pecker, Bella Otero ve Fair Tail. Şimdi bakıyorum da. Ne işi var Gazi’de Bella Otero ve Wood Pecker’in.”

Fair Tail bundan sonra, bir daha herhangi bir yarışı birinci bitirdiğinde, aradan tam iki sene geçmiş olacaktı ama Halis Karataş için “Bold Pilot’tan sonra Bold Bid mi? Nereden nereye?” denen, Trapper’ın “Siz durun, ben size neler edeceğim” diye hislendiği, Islambol’un “Ulan benim ne işim var 2400’de?” şeklinde isyan ettiği, Bella Otero’nun Selim Kaya ile tabela dışı kaldığı, Mandrake’nin, Green Peace’in ve Kurttay’ın çimden çok kuma gideceğinin anlaşıldığı yarışı kazanması, onu tarihe “Şampiyon ve Efsane” olarak yazdırdı.

O güne kadar sadece kendi yaşıtlarıyla koşan Fair Tail, 1997’nin son iki yarışında (Başbakanlık ve TJK) büyükleriyle birlikteydi.

Airman, Binba Star, Damista, Kazbek, Keyif, Princess Sera gibi atları geçmek kolay değildi. Fair Tail de zoru başardı.

Fakat yarış hayatını 21 birincilik, 4 ikincilik, 2 üçüncülük, 2 dördüncülük ve sadece 1 tane tabela dışı ile bitiren Gazi rekortmeni Bold Pilot’ı geçmek olay olurdu. Olmadı. Bold Pilot Fair Tail'e geçilmedi.

1998, yani yarış kazanmadan geçireceği tek sezon, Fair Tail için ilk koşusunda sonunculukla başladı. Damista’nın kazandığı T.S.Y.D. koşusunda, yaşıtları Nikomedia, İslambol ve Mandrake’ye de geçildi.

Bir sonraki yarış İsmet İnönü Koşusu’ydu. Trapper, Tek Adam'ın rövanşıyla birlikte Bold Pilot’ı da harcayıp İkinci Adam kupasını alırken, Fair Tail tabela dışında kalıyordu.

Diğer yakın tarihten mülhem koşular (Zübeyde Hanım, Fevzi Çakmak ve Celal Bayar) Fair Tail için plaseye demir attığı yarışlardı. Bilhassa Fevzi Çakmak Koşusu “Hepsi kazandı” denecek kadar güzel bir yarıştı. Trapper burunla Fair Tail’i, o da burunla Bold Pilot’ı geçti.

Bu yarıştan tam bir ay sonra, “Neydi, ne oldu?” dedirterek 1998 senesinin son koşusunu koştu Fair Tail ve bu da sezonun ilk yarışı gibi sonunculukla bitti.

Fair Tail için pistten ayrılık zamanı 1999'da geldi.

Klasik sezon arasını verip sahaya çıkarak tabela dışı kaldığı yarışı, geçtiğimiz sene çok ağır bir sakatlıkla karşı karşıya kalıp bütün camiayı üzüntüye boğan Yalçın Akağaç’ın idaresinde koştu.

“Biz daha ölmedik” diye bağırdığı Zübeyde Hanım Koşusu, 1600 metre çim pistte koşuldu. Damista, Bella Otero, Villa Real, Rüzgarın Kızı, Nicomedia, Maralcan ve Limousine efsanenin arkasında sıraya dizildiler.

Veda manîdardı.

Müthiş yeteneğiyle, kariyerinin doruklarından inmeyen şampiyon jokey Halis Karataş, son yarışında Türkiye yarışçılığının en özel atlarından Fair Tail'e eşlik etti.

Koşarken çok sevindirdin, Fair Tail.

Giderken çok hislendirdin, Fair Tail.

Necip Fazıl seni görse, senfonide bir kaç satır da sana ayırırdı, Fair Tail.

by Canarino (Duhuliye.com)

Veliefendi'nin Efsaneleri