Nick Hornby’nin kitabından bu türe çok da aşina olmayan Stephen Frears’ın uyarladığı High-Fidelity Türkiye Sinemalarında oynadığında ufak bir gişe yapıp, gösterimde bir kaç hafta kalarak sessiz sedasız çekilmişti. Bize özgü çeviri harikalarından bir tanesi olan “Sensiz Olmaz” gibi bir isimle önümüze sunulan filmin ismini görünce başrollerinde Aydan Şener’le Yaşar Alptekin oynuyor sanıyordunuz. 100 yılın en hoş leziz filmlerinden birisiyle karşı karşıya olduğumuz, film DVD piyasasasına düşüp divxleri elden ele dolaşınca anlaşıldı.
Orta yaşlarını artık geçmekte olan bir müzik market işletmecisi sevgilisiyle yaşadığı buhranlı dönemin tam içine girmişken çok tipik bir “sorunlu ilişki ve bundan dertli kafası karışmış adam” durumundadır. Film boyunca da o kafadan çıkan bütün düşünceleri John Cusack’ın üzerine cuk oturan Rob Gordon’un ağzından dinleriz.
İnternette biraz dolaşın. Rob Gordon karakterini bir köşesinden tutup kendisiyle özdeşleştirmeyen, kendisini onun yerine koymayan bir adama rastlayamazsınız. Gordon’un ilgili olduğu her şeyi “Top 5” şeklinde kategorileştirmesi. İşlettiği dükkanın iki eşsiz karakteri rolünde Jack Black ve Todd Luiso. Dükkanı ziyarete gelen sevgilisinin yeni ev arkadaşına (!) yaptıkları 3 farklı muamelenin hayali. Rob Gordon’un sevgilisinin beraber yaşadığı adamla henüz yatmadığını anladığı anda “We Are The Champions” eşliğinde apartmandan çıkması. Saymakla bitmez neredeyse sahnelerin hepsi.
Hoşlanılan kıza, doldurma karışık kaset hazırlama tekniğiyle ilgili bir bölüm var ki. Bizim bir köşesinden tutup suratımıza koskoca bir tebessüm yerleştiren sahne işte burası.
Ne zaman neresinde rastlarsanız rastlayın, oturup sonuna kadar izlediğiniz filmler vardır ya. 25 kere izleseniz de aynı heyecanı duyarsınız. İşte o filmlerin babalarından. Bir de replik verelim.
“Sefil durumda olduğum için mi pop müzik dinliyorum, yoksa pop müzik dinlediğim için mi bu sefil duruma geldim”
Nick Hornby’e teşekkürler.
Rob: The making of a great compilation tape, like breaking up, is hard to do and takes ages longer than it might seem. You gotta kick off with a killer, to grab attention. Then you got to take it up a notch, but you don't wanna blow your wad, so then you got to cool it off a notch. There are a lot of rules. Anyway... I've started to make a tape... in my head... for Laura. Full of stuff she likes. Full of stuff that make her happy. For the first time I can sort of see how that is done
Rob: What came first, the music or the misery? People worry about kids playing with guns, or watching violent videos, that some sort of culture of violence will take them over. Nobody worries about kids listening to thousands, literally thousands of songs about heartbreak, rejection, pain, misery and loss. Did I listen to pop music because I was miserable? Or was I miserable because I listened to pop music?
Rob: Top five things I miss about Laura. One; sense of humor. Very dry, but it can also be warm and forgiving. And she's got one of the best all time laughs in the history of all time laughs, she laughs with her entire body. Two; she's got character. Or at least she had character before the Ian nightmare. She's loyal and honest, and she doesn't even take it out on people when she's having a bad day. That's character. [holds up three fingers]
Orta yaşlarını artık geçmekte olan bir müzik market işletmecisi sevgilisiyle yaşadığı buhranlı dönemin tam içine girmişken çok tipik bir “sorunlu ilişki ve bundan dertli kafası karışmış adam” durumundadır. Film boyunca da o kafadan çıkan bütün düşünceleri John Cusack’ın üzerine cuk oturan Rob Gordon’un ağzından dinleriz.
İnternette biraz dolaşın. Rob Gordon karakterini bir köşesinden tutup kendisiyle özdeşleştirmeyen, kendisini onun yerine koymayan bir adama rastlayamazsınız. Gordon’un ilgili olduğu her şeyi “Top 5” şeklinde kategorileştirmesi. İşlettiği dükkanın iki eşsiz karakteri rolünde Jack Black ve Todd Luiso. Dükkanı ziyarete gelen sevgilisinin yeni ev arkadaşına (!) yaptıkları 3 farklı muamelenin hayali. Rob Gordon’un sevgilisinin beraber yaşadığı adamla henüz yatmadığını anladığı anda “We Are The Champions” eşliğinde apartmandan çıkması. Saymakla bitmez neredeyse sahnelerin hepsi.
Hoşlanılan kıza, doldurma karışık kaset hazırlama tekniğiyle ilgili bir bölüm var ki. Bizim bir köşesinden tutup suratımıza koskoca bir tebessüm yerleştiren sahne işte burası.
Ne zaman neresinde rastlarsanız rastlayın, oturup sonuna kadar izlediğiniz filmler vardır ya. 25 kere izleseniz de aynı heyecanı duyarsınız. İşte o filmlerin babalarından. Bir de replik verelim.
“Sefil durumda olduğum için mi pop müzik dinliyorum, yoksa pop müzik dinlediğim için mi bu sefil duruma geldim”
Nick Hornby’e teşekkürler.
Rob: The making of a great compilation tape, like breaking up, is hard to do and takes ages longer than it might seem. You gotta kick off with a killer, to grab attention. Then you got to take it up a notch, but you don't wanna blow your wad, so then you got to cool it off a notch. There are a lot of rules. Anyway... I've started to make a tape... in my head... for Laura. Full of stuff she likes. Full of stuff that make her happy. For the first time I can sort of see how that is done
Rob: What came first, the music or the misery? People worry about kids playing with guns, or watching violent videos, that some sort of culture of violence will take them over. Nobody worries about kids listening to thousands, literally thousands of songs about heartbreak, rejection, pain, misery and loss. Did I listen to pop music because I was miserable? Or was I miserable because I listened to pop music?
Rob: Top five things I miss about Laura. One; sense of humor. Very dry, but it can also be warm and forgiving. And she's got one of the best all time laughs in the history of all time laughs, she laughs with her entire body. Two; she's got character. Or at least she had character before the Ian nightmare. She's loyal and honest, and she doesn't even take it out on people when she's having a bad day. That's character. [holds up three fingers]
Rob: Three; [long pause, hesitantly]
Rob: I miss her smell, and the way she tastes. It's a mystery of human chemistry and I don't understand it, some people, as far as their senses are concerned, just feel like home. [shakes his head, recollecting, then looks back and lip synchs 'four' while holds up four fingers]
Rob: I really dig how she walks around. It's like she doesn't care how she looks or what she projects and it's not that she doesn't care it's just, she's not affected I guess, and that gives her grace. And five; she does this thing in bed when she can't get to sleep, she kinda half moans and then rubs her feet together an equal number of times... it just kills me. Believe me, I mean, I could do a top five things about her that drive me crazy but it's just your garden variety women you know, schizo stuff and that's the kind of thing that got me here.
http://www.youtube.com/watch?v=28S-aOWtFdo
http://www.youtube.com/watch?v=28S-aOWtFdo
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder