22 Ekim 2007 Pazartesi

YÖNETİM IRAK'A OTOBÜS KALDIR


Milli maçlar nedeniyle verilen aralar, bünyelerde boşluk yaratır genelde…Aradan sonraki ilk maça daha fazla bir heyecanla gidilir…Sevgiliye duyulan özlem vardır… Fakat evden geç çıktım bu hafta çakışan derbi silsilesi sebiyle…Fox’un cinayet sebebi spikeri eşliğinde Merseyside’ın tarafları Goodison’daydı..Neville’in planjonu Blues’u kurtaramadı…Ibrox’un sahibi kenter kazandı Celtic karşısında…

Bu sebeple alkolizmi sınırlı tuttum bu maçlık…Maç öncesi fazla dolanmadım…Neden bilinmez duyulan bir haftalık özleme rağmen benim gibi pek keyif yoktu insanların gözünde..Bayram öncesi Şırnak’ta verdiğimiz şehitlerin acısı,üzüntü,öfke insanların yüzlerindeydi sanki…Her köşe başında küfürün bini bir para…”Şimdi çağırsalar giderim abi” den “Ligler tatil edilsin” e değişik fikirler çalınıyordu kulaklarıma….

Neyse … Koridorlardan tribündeki yerimi almaya yeltendiğimde Unifeb’in “Siper et gövdeni dursun bu hayasızca akın” ve CK’nın “Şehitlerden Milyonlarca Bekçisi Olan Aşılmaz Bir Kayadır Bu Ebedi Vatan” pankartları karşıladı beni….Aynen düğümledi boğazı tabi…İnsanlarda bu sefer gördüğüm istek, hırs, daha sağlam bir duruştu…Anladım ki duygu yüklü anlar yaşayacağız bu akşam…Takımın “Şehitler ölmez vatan bölünmez pankartıyla çıkması ve İstiklal marşı sırasında elinden bırakmaması kopardı artık Maraton ve kale arkalarını…Binler haykırıyordu Mehmetçikleri için pankartta yazanı…

Maç için söylenecek pek fazla bir şey yok aslında…Bir Semih nispeti izledik.Dankek reklamlarında oynayan eleman gibiydi sanki…Ama Semih’in ağzı değil ayakları iş yapıyordu.4 golde de etkindi. Ne yaptığını bilerek “ben gidiyim mi lan acaba direk 11’de oynayabileceğim bi yere” der gibiydi…Ama bırakmıyordu inatla o formayı…Ruhu hala belli ki amatördü. Bizi ona bu kadar ısındıran da buydu belki…Varsın saç baç yolduran Semih olsun… Bir sezon boyunca sayısız kapris yapıp yattığı yerden para kazanan Appiah’a gösterilen sevgi anlaşılmazdı Appiah’a alkış tutanlara inat Deniz Barış kültürü hesabı, Deniz diye haykırdım ısrarla…

Maçın rahatlaması tribünleri rahatlatırken hedef Irak’tı…Yönetimden istenen otobüs, Irak’a gidersek yapacaklarımız yüzlerde tebessüm uyandırdı…Rakiplere gereksiz çıkışlar olsa da bu duygusal, giderci tezahüratlar üzüntüyü biraz olsun dağıttı…

by Barad-dur

Hiç yorum yok: