AİDİYET

Emre Belözoğlu dün Fenerbahçe ile 4 yıllık anlaşma imzaladı. Başkan Aziz Yıldırım'ın yanında. İmza töreninde ve daha sonra basına poz verirken surat ifadesine dikkat ettiniz mi? Bir şeyler eksikti yüzünde, daha doğrusu yüzünde garip bir ifade vardı. Daha imzayı attığı anda kafasında bir sürü şey geçiyordu. Aklından geçen şey şuydu, eğer bu transferi Fenerbahçe kulübüne olan gönül bağıyla yaptımsa Galatasaray dönemi ne olacak, yok eğer para için yaptığımı söylersem de kendimi daha fazla ateşte atmaktan nasıl kurtarırım. İki ezeli rakip arasında yolculuk eden yerli oyuncuların sorunu onda da vardı. Emre Fenerbahçe'de oynarken hangi motivasyon ile oynayacak. Renklere olan aşkı, camiaya olan sevgisi, Aziz Yıldırım'a olan saygısı, Fenerbahçe taraftarına duyduğu hayranlık....Bunların hiçbirisi Emre'de yok. Elvir Balic'te olmadığı gibi, Fatih Akyel'de olmadığı gibi. Çünkü her biri geçmişlerini, güvenilirliklerini, futbolun ruhuna olan inançlarıyla ilgili her türlü inandırıcılıklarını yitirmişlerdi. Emre'ye de olan buydu.

İki ezeli rakip arasına giden futbolcuları hiç sevmemişimdir öteden beri. Yabancı oyuncular bu konuda ayrı tutulmalı tabi (Elvir Balic'i sizi bilmem ama pek yabancı sayamıyorum). Onlar bir anlamda ne kadar uzun süre hizmet etseler de o ülkenin kendi dinamiklerine tam olarak kendilerini adapte edemiyorlar. Peter Schmeichel'ın yıllarca Manchester şehrinin kırmızı tarafıyla almadık kupa bırakmadıktan sonra mavi tarafa geçmesini yadırgamıştık ama Danimarkalı'ya çok fazla kızamadık. Bu anlamda Stepan Tomas da çok fazla yadırganmadı belki de. Ama türk oyuncuların nasıl bir motivasyonla kendilerini bu maceraya attıklarından emin değilim. Öyle ya hemen hepsi bunun para için yapılmış transferler olmadığını ileri sürüp duruyorlar. Zaten bunu itiraf eden de çok az adam var dünyada. İskoç Garry O'Connor 2 sene önce Hibernian'dan Locomotiv Moskova'ya transfer olduğunda tek sebebin henüz 23 yaşında olmasına rağmen ailesinin geleceğini garantiye alacak fazlalıktaki para olduğunu söylemişti. Tomas Radzisnki 2001 yılında Anderlecht'ten Everton'a geldiğinde geliş sebebinin Anderlecht'te kazandığı paranın 3 katı fazlasını içeren bir teklif olduğunu belirterek, "Everton büyük bir kulüp değil, Avrupa kupalarında yoklar ama işin içinde maddi unsurlar var" demişti. Peki bizde durum ne? Takımların ortalama 40 maç yaptıkları 2 ligde 7 sene oynadı Emre ve toplam çıktığı maç sayısı 150'yi geçmedi. Yani neredeyse iki maçta bir kadroda yoktu Emre. Sürekli sakatlık gerekçeleriyle. Böyle bir haldeyken ona yıllık 3,5 milyon veren bir kulübe koşarak geldi tabi. Ama dün basın toplantısında profesyonellikten, camiaya yararlı olmaktan konuşuldu yine. Aynen Elvir Balic'te olduğu gibi.....O Galatasaray'da ne kadar başarılı olduysa Emre'nin de Fenerbahçe'de o kadar başarılı olmasını bekliyorum. Çünkü onu harekete geçirecek hiçbir motivasyonu yok. Evet bu iş profesyonellik içeriyor. Ama çok değil 5-6 sene önce tribünlerinin önüne gidip ağız dolusu küfürler ettiğin taraftara bu sefer gol sevinci ile koşacak kadar değil. Türkiye'den ayrılırken mevcut kulübünden kaçarcasına uzaklaşan, sonraki kariyeri istikrarsızlıklarla dolu olan samimiyetsiz bir adamı transfer etti Fenerbahçe. Böylece yurt dışına gidip başarılı olamayınca soluğu tekrar içeride alanların listesine bir yenisi daha eklendi. Kusura bakmayın ama amatörlüğü geçtim o ruhu öldürdük ama böyle profesyonellik de olmaz.