Serinin dördüncü halkası olarak seçtiğimiz Sunset Riders, salonunun sahibi “doncu Reşat”ın (holdingleşme sürecinde atari salonunun yanına iç çamaşırı satan bir dükkan açtığı için çevre esnafı kendisini böyle çağırırdı.) en sevmediği oyunların başındaydı. Zira tek jeton ile uzun süre oynanabilen, görece zorluk seviyesi düşük bir oyundu.
Müsait bir tesisle dört kişinin beraber oynayabildiği oyunda Steve, Billy, Bob ve Cormano isimli dört farklı karakter vardı. Bob’un gay olduğu yönündeki söylentiler tüm İstanbul ve yurdu etkisi altına almıştı. Çifte revolver ya da otomatik ateş için girdiğimiz pavyondan elde viski şişesi, koynumuzda Suzi ile çıkardık.
Her ne kadar oyunun başında surata patlayan tırmık, sığır sürüsünün üzerinde yapılan türlü cambazlıklar ve patlamak üzere olan dinamiti atmak için şekilden şekle girmelerine rağmen karakterler derhal vahşi koyboy moduna geri dönerlerdi.
Sekiz farklı bölümden en sevdiğim bölümler tren ve Kızılderili bölümleridir. Üçüncü bölümde “saloon”a girip ikiz bombacıları öldürdükten sonra, meşhur Amerikan folklörünü izlemek zorunda kalmak ise biraz sıkıcıdır.
Oyunun sonunda büyük patronu öldürdüğümüzü sanıp makarasını yapmaya başladığımız anda birden büyük patron gömleğin altına sakladığı çelik yeleği çıkartıp tekrar saldırmaya başlar. İkinci muharebenin son vuruşuyla birlikte patronun elindeki gül havaya uçar oyun da biter..
by gorky
8 yorum:
ahaha süper bi oyundu ama.. dediğin gibi salon sahipleri pek sevmezdi bunu oyun sonuna kadar uzun zaman olduğu için .. ama yinede 4 lü oyunlarda eğer beceriksiz bi ortak varsa oldukça jeton da kapan bi oyundu :)
hey gidi yaw ahaha sığırların üzerinden zıplaya zıplaya :D
İki ateri birbirine bağlanıp dört kişi oynanabiliyordu. Bob ve Cormano nun Steve ve Billy e karşı büyük silah üstünlükleri vardı. Joysticki alt çapraza tutupta zıplamaya basınca kayma dediğimiz hareketi yapiyordu. Kızıldereliden bi önceki bölüm o trenin üzerinde seyrettiğimiz bölümde bölüm sonundaki kamçılı adamı öldürdüğümüzde şapkasını fırlatıyordu rüzgara doğru ve Cormano şapkayı havada yakalıyordu. Cormano öcünü aldı falan diyorduk ehehe. Oyunun en güzel yanı oyunu bitirdikten sonra başa dönüyorduk jetonumuz yanmıyordu yani. hiç ölmeden bitirmişsek jeton karşılığı oyuncuyu devredip başka oyunlara yöneliyorduk :d
Ne oyundu ya hala emulatörlerle oynarız.
Bu oyunu bitirmenin en hos yani, tekrar baslamasiydi, hediye misali. Tek jetona uzun zaman oynanabilir ama bitirmek zordur. Kucukyali'da 4 kisi oynanabilen bir makinasi vardi, muthis keyifliydi.
Bunu muadili boga kovboylarin Moo Mesa'sidir ama tabii ki Sunset Riders o oyunu averaj takimi yapar.
Müthiş renkli, komik, cıvıl cıvıl bir oyundu. Hır gür aksiyon...
Buna benzer Moo Mesa diye bir oyun çıkartmışlardı. 4 inek, benzeri bir maceraya girişiyordu. O oyunda kapatıldığında baştan başlıyordu. bunun kadar tutmadı tabi.
dostum bunun gibi bir oyun daha vardi gene atari salonlarinin vazgecilmezi,kizilderili felan vardi goruntu ve oynanabilirlik acisindanda hemen hemen ayniydi..
o oyunun ismini hatirlayan var mi?
ilk 10'a girebileceğini zannnetmiyorum bu oyunun
Yorum Gönder