CLUB PHASELİS, DARALDIK HEPİMİZ

Bugüne kadar hiç yanlış seçim yapmamıştım. Bununla da gurur duyardım. Ama her şeyin bir ilki varmış. Hem de ne ilk.









Herşey dahil ya da ultrası, adı herneyse tatil köyü konseptlerini az çok biliriz hepimiz. Bunlardan bir tanesini de biz seçtik bu yaz. Hani tüm yıl yorulduk, bir hafta da olsa sorunsuz, güzel bir tatil yapalım dedik. Halt etmişiz. Daha önce de bu tarz tatil yaptım ama böylesine hiç rastlamadım. Belki blog teamüllerinin dışında bir yazı olacak ama anlatayım ki siz de aynı hataya düşmeyin. Hatta burasının birkaç kilometre yakınından bile geçmeyin.

Yer Club Phaselis. Antalya-Göynük’de Torosların kıyısında muazzam bir koyda bulunan tesisin adı. Doğa-manzara-deniz. Bunlar muhteşem. Keşke tatil bunlardan ibaret olsaydı. Tatili alırken de tereddüt etmiştik gerçi ama dedim ki kendi kendime “Oğlum değiştirme fikrini, sonra aklın kalır. Hem bu kadar fiyat istenen bir yer ne kadar kötü olabilir?”. Şimdi gülüyorum. Çünkü kötü olmadı, kabus oldu. Tesis 25 yıllık ve Hill Roomlar dışında doğru dürüst tadilat görmemiş. Fransızların elindeyken herşey güzelmiş ancak Konyalı bir aile satın alınca Türk’ün turizm anlayışı devreye girmiş besbelli. “Yemekler iğrençti, odalar pisti, çalışanlar duyarsızdı” gibi standart hizmet problemlerini buraya yazmayacağım. Zaten tesisten içeri adım atınca yanınizda bonus olarak bu problemleri veriyorlar. Evet evet daha kötüsü var.

Anladık tesis doğanın içine konuşlanmış. Elbet haşere olacak ama ilaçlarsın değil mi? Çözüm üretirsin. Müdürlere sorsan, gün aşırı ilaçlanıyor efendim diyorlar. Ama odaya her girişte yeni bir canlıyla karşı karşıya kalıp, “Ulan acaba beni bu gece neremden ısıracak?” diye soruyorsun kendi kendine. National ya da Discovery’e sağlam ekmek var orada benden söylemesi.
Havuza sabah 11:00 e kadar girdin girdin yoksa Rus veletlerinin sabah kahvaltılarının dışavurumuyla birlikte yüzersin. Hadi bunu da geç. Bir arkadaş grubunun –ki içlerinden birisi de tanıdık çıktı- başına gelenler beni bu yazıyı yazmaya sevk etti. Olayın kahramanları ilk gün Club de Luxe adı verilen (bizim de kaldığımız oda türü) odalarına yerleşmişler. Bu odalar gecelik 220 YTL ama Hill Roomlardan daha ucuz. Varın yenen kazığı siz hesaplayın. İlk gecelerinde tuvalet taşar ve yeni bir Club odasına alınırlar. Bahsettiğim haşere istilası dayanlmaz hal alınca bu kez Hill Roomlara yani tatildeki 3.odalarına geçerler. Sıkın durun. Ve ertesi gece odanın alçıpan tavanı üstlerine çöker. Tesis ayağa kalkar. İçlerinden biri 17 Ağustos’u yaşadığından şok geçirir. Ufak tefek yaralarla atlatırlar, ama anlatılana göre kılpayı ölümden dönerler. Görenler odanın savaş alanına döndüğünü söylediler bize. Ama bir tane müdür teşrif etmez olay yerine. Ancak ertesi gün “Nolmuş yani?” tavrıyla yanlarına gelirler kazazedelerin ve çıkış günü de bu insanlardan oda farkı talep ederler. Onlar en son yüklü bir tazminat davasına hazırlanıyorlardı. Yakında belki yansır basına.

Bu işler yılsonu 15 milyon turist geldi demekle olmuyor demek ki. Avrupa’nın kalburüstü tabakası bize uğruyor mu sanıyorsunuz? Sadece buraya değil, herhangi bir tesise. Bu anlayışla ne versen yiyecek, komik paralarla tatil yapacak, kafasını tesisten dışarı uzatmayacak kesimi topluyoruz ülkeye. Kaymak tabaka nerde? İspanya’da orda burda. Bu anlayıştan Şekil A’da görüldüğü üzere biz de payımızı alıyoruz yerli turist olarak.

Neyse ülkeyi kurtarmayalım şimdi.

Club Phaselis , Phaselis, seni hiç unutmayacağım Club Phaselis. Babanı da sevmezdim zaten....

by forzabrian

Flying Dutchman'ın notu: Yorumlara kötü tatil anılarını alalım da bu yazının da böyle bir vesilesi olsun.