KÜFLENMİŞ BİR FUTBOL TAKIMI

Zamanında Anadolu'daki köylerden birinde Çalıkoğlan diye aklı hafiften yerinde olmayan bir oğlan yaşarmış. Bir gün köylüler bunu pazar yerinin ortasında ağlayıp zırlarken bulmuşlar. Sarmışlar etrafını, sormuşlar "neden ağlıyorsun?" diye. Çalıkoğlan da başlamış, "benim yiğit dağ gibi bir babam var, ama anamın karısı ağzında diş kalmamış kocakarının teki, şu kocakarı ölse de babam eve taze genç bir gelin getirse, yeni gelen gelini hem babam sevse hem ben sevsem". Köylüler zaten aklı yerinde olmayan Çalıkoğlan'a gülüp geçmişler tabi. Aradan bir süre geçmiş, Çalıkoğlan yine pazar yerinde ağlayıp zırlıyormuş ama bu sefer kendini yerden yere atarak. Köylüler sarmışlar yine etrafını "ne oldu Çalıkoğlan?" diye sormuşlar, "yine neden ağlıyorsun?". Çalıkoğlan da başlamış."Ben size kocakarı anam ölsün de yeni gelen taze gelini hem babam sevse hem de ben sevsem demiştim, duam yerine geldi ama tersinden. Kocakarı anam öleceğine yiğit babam öldü, eve taze gelin geleceğine, yiğit bir delikanlı geldi, yeni gelen delikanlı hem anamı seviyor, hem beni seviyor, ben ağlamayayım da kimler ağlasın."*

Geçen sene antrenmanları izlemeye giden Aziz Yıldırım tercüman Samet Güzel'in kaleci çalıştırdığını görünce takımda disiplinin bozuk olduğuna kanaat getirmişti. Şöyle dedi kamuoyuna "'Zico ile başarı geldi de, lig şampiyonluğunu yürüye yürüye kazanması lazımdı Fenerbahçe'nin. Antrenmanda tercüman çocuk hocanın arkasında kaleye şut atıyor, antrenman sürüyor. Ona göre bir düşünceleri vardı. Bizim düşüncemiz daha çok disiplindi. Bir işyeri nasıl çalışacaksa, öyle çalışılması gerekiyordu". Gitti, futbolcularla oluşturduğu ortam ile tarihin en büyük Avrupa başarısını yakalayan Zico'yu gönderdi. Yerine 34 yıllık kariyerinde 1977 yılında kazandığı La Liga şampiyonluğu dışında hiçbir kulüp başarısı bulunmayan Luis Aragones'i getirdi. Antrenmanda tercüman çocuk şut çekmesin, Samandıra'da disiplin sağlansın, lig şampiyonluğu yürüye yürüye kazanılsın diye. Disiplin sağlandı mı bilmiyorum ama Fenerbahçe geçen sene ilkbaharı gördüğü Şampiyonlar Ligi'nde artık olmadığı gibi, kendi evinde oynanacak UEFA Kupası finalinde de seyirci olacak. Ligi yürüye yürüye kazanacak mı? Cevabı biliyorsunuz. Sadece 5-6 ayda takımın bu derece motivasyonunu kaybetmesi ve geçen seneki başarının üstüne konması beklenirken, 4-5 sene geriye gidilmesinin ardında büyük bir yönetim zaafiyeti olduğu gerçek. Sahaya umutla bakan bir Fenerbahçe taraftarı var mı bilemiyorum ama ben tüm motivasyonunu kaybetmiş, kendi ülkesinin milli takımının kazandığı başarıda, kendi ülke halkı tarafından en az pay biçilen bir hocanın çalıştırdığı kısıtlı kadrolu ortalama bir takım görüyorum.

Tek tek birey bazında değerlendirmemek lazım hadiseyi, şu iyi oynadı bu kötü oynadı diyerek. Dikkat çekilmesi gereken, Galatasaray'ı Eric Gerets'in 2. sezonunda enkaz haline getiren oyun sistemini dün sahada görmüş olmamız. 60. dakikada Lugano kendi yarı sahasının ortasından gözü kapalı biçimde Guiza'ya top şişiriyordu. Bundan sadece 14 ay önce benzer coğrafyadaki CSKA Moskova deplasmanında 52. dakikada 2-1 yenik duruma düştüğü maçı özgüvenle oynayarak 86'da 2-2'ye getirmişti halbuki aynı takım. 14 ay içinde futbol anlayışı bakımından bu derece geri gitmesini iyi analiz etmek gerekiyor. Son pas seçiminde bu denli beceriksiz olan bir takıma karşı defansın arasına atılacak toplarla veya kanat organizasyonları ile hücum etmeyi hiç düşünmedi Fenerbahçe. Maç boyunca hiçbirini kazanamadığını göre göre topu ileriye "atmaya" devam ettiler. Bu oyunun sonucu getirmesi de çok zordu zaten. Yoksa Volkan'ın hatası apayrı bir mesele. Fenerbahçe hataya üzüleceğimiz bir oyun ortaya koymadı ki.

Bu ortamdan çıkmak zor olacaktır elbet. Galatasaray tarihinin en büyük Avrupa başarılarını yakaladığı 1989-93 döneminden sonra 2000 yılı ilkbaharına kadar tam 7 sene Avrupa'da kayda değer bir başarı sağlayamadı. Bu dönemde 7 senenin 5'inde lig şampiyonu olmalarına rağmen. Fenerbahçe'nin başarı dönemi 4 değil 1 sene sürdü sadece. Dolayısıyla toparlanmak da daha uzun zaman alacaktır. Lig şampiyonumuzun ancak UEFA Kupası'nda 2009'u göreceği, geri kalan tüm takımların çoktan havlu attığı ve benzer tablonun son 2-3 senedir tekrarlandığı görülürse Türk futbolunun klüpler bazında Avrupa arenasındaki profilini gözden geçirmek gerekiyor. Fenerbahçe'ye gereken ise maalesef herşeyi süpürüp temizleyecek güçlü bir rüzgar. Zira kimse kusura bakmasın ama futbol takımı son kullanma tarihi geçmiş yoğurt kutusunun dibinde birikmiş tortu kıvamına geldi. İşleyemeyen, kimseye yararı olmayan ve sadece küf üreten bir organizma.


*Aziz Nesin'in "Nah Buraya Kadar Geldi" hikayesinden alıntıdır.