24 Ocak 2009 Cumartesi

HALA UNUTMADIK



16 yıl önce. Tam 16 yıl önce gerçekleri kovalamasından korkan bir grup, yüzüne karşı söyleyecek bir şeyleri olmadıkları, kalitesizlikleri ve cesaretsizlikleri yüzünden kalleşçe arabasının altına bomba koyup gittiler. 16 yıldır bunu yapan gerçek sorumlulular bulunmadı. Bulunmayacak da. Öldürülen, bombalanan, vurulan, diri diri otellerde yakılan bir sürü düşünce adamının katillerinin bulunmadığı gibi. “Vurulduk ey halkım, unutma bizi” demişti kalemiyle bizlere. Unutmadık unutmayacağız. Ülkenin ne hale getirildiğini hiç bir zaman unutmayacağız. Hafta sonu bu yazının üzerine bu bloga hiç bir şey yazılmayacak. Sadece bu yazı. Ülkenin kimlerin elinde olduğu ve bu ellere karşı düşüncesiyle karşı koymaya çalışıp susturulan onlarca insanın akıbetinin ne olduğunu bir daha, bir daha hatırlatmak için. Solcu, sağcı, sosyal demokrat, muhafazakar, Türk, Yahudi, Müslüman, Ermeni. Etnik kökeni, dini ve milliyeti ne olursa olsun özgür düşünceyi ve onu dile getirmeyi çekemeyen, ondan korkan şiddet düşkünlerinin yaptıklarını hiç bir zaman unutmayacağız.

Ataol Behramoğlu’nun dizeleriyle.

bir bombayla canına kıyılan
çoğalmasını bilen biriydi
daha az Uğur Mumcu'yduk dün
daha çok Uğur Mumcu'yuz şimdi.

3 yorum:

ziggytheking dedi ki...

Selda Bağcan'ın ağıdındaki gibi yoldaşı hüzünlü bulutlar çökmüş Ankara semalarına...

Adsız dedi ki...

Uğurlar Olsun!

bir pazar sabahıydı*
ankara kar altında
zemheri ayazıydı
yaz güneşi koynunda
ucuz can pazarıydı
kalemim düştü kana

zalımlar pusudaydı
bedenim paramparça
ucuz can pazarıydı
kalemim düştü kana

uğurlar olsun, uğurlar olsun
hüzünlü bulutlar yoldaşın olsun
bir keskin kalem, bir kırık gözlük
yürekli yiğitlere hatıran olsun

çevirdim anahtarı
apansız bir ölüme
şarapnel parçaları
saplandı ciğerime
ucuz can pazarıydı
kan doldu gözlerime
isimsiz korkuları katmadım yüreğime
bembeyaz doğruları yaşadım ölümüne

uğurlar olsun, uğurlar olsun
hüzünlü bulutlar yoldaşın olsun
bir keskin kalem, bir kırık gözlük
yürekli yiğitlere hatıran olsun

Kartal Bafiler dedi ki...

Babamı çok severim,ama Ankara'ya Uğur Mumcu'nun cenazesine beni yanında götürmediği için hala kızarım.

Nur içinde yatsın.