Futbolun klişecibaşı adamlarına gün doğuran bir maç oldu Tottenham Hotspur-Wigan Athletic mücadelesi.
İşte Premier Lig bu'dan çıkıp
futbol değil bu tecavüze,
goller kırmızı noktayla gece yarısından sonra gösterilsinden,
bilsem üst oynardımcılara her lafı duymak mümkün. E tabii nev-i şahsına münhasır bir mücadele vardı onu da inkar edemeyiz. Bir dolu unvanı da beraberinde getirdi zaten. Bu
Tottenham Hotspur'un 117 yıllık tarihinde, İngiliz futbolunun en üst kademesinde aldığı en farklı galibiyet. Bundan daha farklı bir galibiyetleri daha var aslında. 1977-78 sezonunda Bristol Rovers'ı 9-0 mağlup etmişlerdi ancak o sezon 2. ligde mücadele ediyorlardı. Bu skor aynı zamanda aşağıda da yayınlayacağımız baz skorların arasında olan, 1995'te Manchester United'ın Ipswich Town'ı 9-0 mağlup ettiği maçtan sonra Premier Lig tarihinin en farklı galibiyeti. Tüm İngiliz futbol tarihine bakıldığında ise Newcastle United'ın Ekim 1946'da 2. Lig mücadelesinde Newport County'i 13-0 mağlup ettiği maça ulaşıyoruz.
9 golün beşinin altına imzasını koyan Jermain Defoe, bu unvana Andy Cole ve Alan Shearer'dan sonra erişen üçüncü oyuncu oldu. Cole, yukarıda da bahsettiğimiz Ipswich maçında United formasıyla rakip kaleye 5 gol yollamış, Shearer da 1999 yılında Newcastle United'ın Sheffield Wednesday'i 8-0 mağlup ettiği maçta aynı sayıda gol atmıştı. 10 sene sonra bu başarıyı tekrarladı
Defoe. Ayrıca 51,54 ve 58. dakikada attığı 3 gol, onu Premier Lig tarihinin en hızlı hat-trickleri sıralamasında da ikinciliğe yerleştirdi. Rekor hala 28 Ağustos 1994 tarihinde Liverpool'ın Arsenal'i 3-0 mağlup ettiği maçta rakip ağlara, 6 dakikada 3 gol bırakan Robbie Fowler'da.
Bunlar maçın tarih sayfalarındaki yeri de biz yeşil sahalardaki yeri hakkında biraz konuşalım aslında.
Tottenham gollerini arka arkaya, araya başka hiçbir şey sokmadan izlediğinizde bir şey gözünüze çarpıyor. Defoe'nun ikinci, dördüncü ve beşinci gollerinin birbirine çok benzemesi bir yana sekizinci golün olduğu firikiği bir kenara bırakırsak, Spurs'un bütün golleri Wigan'ın sol, Tottenham'ın sağ kanadından geliyor ilginç şekilde. Defoe'nun ikinci golünde sadece orta sahanın ortasından derinlemesine atılan bir topla gelen bir gol var ama İngiliz oyuncu topla son vuruşu yapmadan önce yine Wigan ceza sahasının sol tarafında. Kuzey Londra kulübünün birinci, ikinci, dördüncü, beşinci, altıncı, yedinci ve dokuzuncu golleri hep o kanattan gelişen akınlarda gerçekleşiyor. Aaron Lennon ve Vedran Corluka'ya bakmak lazım bunun için. Aşağıda maç boyunca o bölgeden yaptıkları akınların bir grafiği var. Toplam 76 pas kullanmış bu iki oyuncu maç boyunca. Bunların 4 tanesi doğrudan gol pası. Kalan 72 pasın 60'ı başarılı olmuş. Yani ikili sadece 12 pası rakibe atmış. Lennon'ın yanlış kullandığı 5 pas da zaten rakip ceza sahasına yapılan ortalardan kaynaklanmış. Lennon'ın ayrıca bir de golü var. Dolayısıyla bu iki isim toplam 6 golde doğrudan etki yapmış durumdalar.
İki takımın maç boyuncay aptığı pas sayısına baktığımızda da ilginç bir tablo var önümüzde. Tottenham'ın maç boyu 364, Wigan'ın ise 305 pası var, başarılı pas sayısında da Tottenham 298-233 gibi bir üstünlük kurmuş durumda. Dikkat ederseniz arada 9-1'lik bir skoru getirecek ya da onunla aynı oranda bir fark var yok. Ama tabloya baktığınızda farkın nedeni anlaşılıyor. Aşağıda her iki takımın başarılı paslarının tablosu var. Yani Tottenham'ın 298'i ile Wigan'ın 233'ü arasındaki farkı çok net gösteren tablo. Wigan Athletic maç boyunca ceza sahası içinde tek bir paslaşma dahi yapamamış, ceza sahası dışında içine gönderilen ve yerini bulan pas sayısı ise sadece 4. Onun yerine rakip yarı sahanın orta bölümünde yoğunlaşmışlar ama topu bir türlü nokta koyacak bölgeye atamamışlar. Tottenham ise bu bölgeyi dikkat ederseniz pasla, hiçbir bağlantı oyuncu gerekmeden hızla geçmiş ve topu anında hücum bölgesine indirmiş. Birinci, ikinci, üçüncü, dördüncü, altıncı, yedinci goller bunun çok net bir örneği. Ceza sahası dışından kale önüne kesilen toplar.
Son olarak iki takımın kendi ceza sahasından uzaklaştırdığı toplara bakmak da yararlı olacaktır. Wigan'ın yediği 9 golle beraber, kale önünde nasıl bunaldığının göstergesi bu aynı zamanda. Belki de İngiliz basınının "Tottenham daha fazla gol atmalıydı" şeklindeki dalga geçtiklerini sandığımız yorumlarının sbebi budur. 27 şut atmış kaleye Spurs ve bunların 14'ü kaleyi tutmuş. Wigan'da bu rakam 4.
Yazıyı Premier Lig tarihindeki farklı galibiyetlerle kapatalım.
-Yukarıda bahsettiğimiz mücadele. 4 Mart 1995. Manchester United 9 - Ipswich Town 0. 5 gol Andy Cole, 2 gol Mark Hughes, birer gol Paul Ince ve Roy Keane'den. Ipswich sezon bittiğinde, son sırayı alarak küme düştü.
-18 Eylül 1999. Newcastle United 8 - Sheffield Wedneday 0. 5 gol Alan Shearer'dan, birer gol Aaron Hughes, Kieron Dyer ve Gary Speed'den.
-6 Şubat 1999.
Premier Lig tarihinin en farklı deplasman galibiyeti. Nottingham Forest 1 - Manchester United 8. Ole Gunnar Solskjaer'in meşhur son 12 dakikada oyuna girip 4 gol attığı maç Andy Cole ve Dwight Yorke'un da ikişer golü var. Forest'in tek sayısı Alan Rogers'dan.
-4 tane de 7-0'lık maçımız var. Tarih sırası ile. 18 Kasım 1995. Blackburn Rovers 7 - Nottingham Forest 0. Alan Shearer yine sahnede, bu sefer 3 golle. Lars Bohinen'in 2, Greame Le Saux ve Mike Newell'ın golleri. 25 Ekim 1997. Manchester United 7 - Barnsley 0. Andy Cole'un United kariyerindeki ilk hat-tricki. Ryan Giggs 2 golle, Karel Poborsky ve Paul Scholes da birer golle ona yardımcı olmuşlar. 11 Mayıs 2005. Arsenal 7 - Everton 0. Robert Pires (2), Robin van Persie, Patrick Vieira, Mathieu Flamini, Edu ve Dennis Bergkamp'ın golleri. Son olarak 14 Ocak 2006. Arsenal 7 - Middlesbrough 0. 3 gol Thierry Henry'den, birer gol Philippe Senderos, Robert Pires, Gilberto Silva ve Alexander Hleb'den.
1 yorum:
bu istatistiklere nereden ulaşıyorsunuz? paylaşırsanız sevinirim
Yorum Gönder