BENİM ADIM ORMAN

Çıkmadan önce sağda solda bu kadar fazla konuşulan ender albümlerdendir herhalde Şebnem Ferah'ın 2 gün önce piyasaya sürülen albümü. Daha kapak tasarımını gören binlerce insan ortaya döküldü. Ben ömrü hayatımda ilk kez "kapak rezalet olmuş, belli ki çok kötü bir albüm geliyor" türünde laflar gördüm, bu bize özgü bir tek herhalde. Yahu Dr. Skull denen efsane grup albüm kapağına kurukafa ve kurbağa koyuyordu. Demek adamlar bugün albüm çıkarmaya kalksalar daha piyasaya sürmeden taşlanacaklar. Yok ilkokul öğrencisinin fotoşopundan çıkmış da yok Şebnem Ferah'ın sırtı çirkinmiş de yok arkadaki şehir görüntüsü çok bozmuş da bir nefes alın...Bu motivasyonla hangi albümü doğru dürüst değerlendirebilirsiniz ki? Bir de bunun diğer tarafı var tabii. Neo-Şeboistler. "Dinim emoizm, mabedim İstiklal, tanrım Teoman, tanrıçam Şebo" diye ortada dolaşanlar. Onlar da daha albüm çıkmadan yine müthiş bir albüm gelecek belli diye savunmaya geçtiler. Neyse sonunda çıktı. Tabii ne oldu, başta kapağı görünce yüklenenler, laflarını yememek için albümü beğendilerse bile kötülediler, öbür kısım da beğenmese bile sahip çıktı. Misal internet aleminde 500 tane yorum okumuşumdur albümle ilgili, 5 tane elle tutulur olanını bulamadım. Ferah'ın çığlıklarından bıkanlar mı dersin, (Dolores'i ne yapalım?), Albüm kapağındaki yazının bir önceki albümle aynı olması mı dersin (Metallica ve Iron Maiden'ı ne yapalım?). Neyse biz geçelim albüme.

Ferah Can Kırıkları'na göre daha soft ama karmaşık bir albüme imza atmış öncelikle bunu belirteyim. Ancak bu karmaşıklık üstüste enstrüman kayıtlarından çok enstrüman çeşitliliği açısından (sıkça üflemeli çalgıları duyacaksınız) hem de atmosferik yapı açısından. Ben bir albümde önce melodiye ve müzikal yapıya bakarım. Ancak 4-5 dinleyişten önce, sözlerine konsantre olurum, zira siz istediğiniz kadar yaratıcı sözler yazın bunu iyi bir müzikal yapıya oturtamazsanız bir şairden öteye geçemezsiniz. Tabii bu benim görüşüm. Bu açıdan ortada gayet iyi bir iş olduğunu düşünüyorum. Merhaba, Benim Adım Orman, bence albümün en iyi şarkısı Yalnız şarkıları albümü gayet iyi açıyorlar. Sonrasında çok bekledim, albümü yerden yere vuranların söylediği şeyleri duyayım diye ama bir türlü duyamadım. Bu motivasyondan da uzak tuttum kendimi elimden geldiğince. Yalnız belirteyim çok kişinin beğendiği (ki bunların genelini, İstiklal'de sevgilisinden ayrılmış Neo-Şeboistlerin oluşturduğunu düşünüyorum) İstiklal Caddesi Kadar albümün en kötü şarkısı. "Ne kadar sevmiş olabilirim, İstiklal Caddesi kadar" sözlerini ben de çok amatör buldum. Ama onun dışında Mahalle, Serapmış, Eski, İnsanlık dahil olmak üzere gayet iyi bir iş olduğunu düşünmüyorum. Tabii albümü daha sindireceğiz, üzerinden 1 ay geçecek, ancak o zaman tam fikirlerimiz oluşacak. Ama sonuç olarak ne kapaktan albüm tahlili ekibinin iddia ettiği gibi berbat ne de Şebnem "seninle doggy yaptım saatlerce, ama aslında gerçekten köpekmişsin" diye söz yazsa bile kendini çığlık çığlığa yerden yere atacak hayranlarının iddia ettiği gibi enfes bir albüm. Eli yüzü düzgün bir albüm var karşımızda. Zaten şöyle adam gibi albüm yapan kaç kişi var ülkede diye düşünmek lazım biraz. Bir de albümün geneline yayılmış bu "orman" konseptini takdir ettiğimi söylemeliyim. Boşuna "Benim Adım Orman" değil yani albümün adı.

Kapağına bakıp yerin dibine sokma lüksüne henüz ulaştığımızı düşünmüyorum. Ülke 3 tane Janis Joplin, 2 tane Björk, 6 tane Dolores O'Riordan çıkarsa düşünebilirdik ama elde az avuçta az. Bu sebeple topril geçelim demiyorum, ama biraz daha tutarlı olalım. Bir de not düşeyim, kapağı Adobe Photoshop'u gece yatarken bile kullanan uzmanların görüşlerini bilemem ama o kadar kötü bulmadım.