INTER: 2 MILAN: 0

Serie A derbilerinin tarihi konusunda uzman olanlar daha iyi bilirler ama herhalde bu kadar paldır küldür başlayan bir Milano Derbisi az görülmüştür. Mourinho, Leonardo'nun tüm taktiğini Ronaldinho'nun ayağından çıkacak paslara ve onun hünerlerine bağlayacağını tahmin ettiğinden 4 kişilik defansın önüne Cambiasso ve Muntari'yi yerleştirdikten sonra kaleci ile beraber 8 kişilik bir kademeli hat oluşturmuştu. Bu hattın önünde Sneijder, onun önünde de Pandev ve Milito vardı. Aslında ilk bakışta bilindik formasyonlara oturtulabilecek bu taktik maçın ilk 15 dakikasında 7-1-2 gibi bir sistemle işlevsellik kazandı, zira Inter bu zaman diliminde orta sahada nerede ise hiç yan pas yapmadı. Milan'ın hünerli ayaklarını durdurmaya konuşlanmış 7 kişilik hat topu ayağına aldığı anda Sneijder'ı görüyor, o da hemen çapraz koşular yaparak defansın arasına giren Pandev ve Milito'yu görmek için yıldırım gibi rakip alana iniyordu. Hatta öyle bir pozisyon var ki Inter'in saldırganlığını çok net belgeliyordu. Sneijder'ın Dida'ya nişanladığı toptan sonra Cambiasso'nun topa vuruşu, defanstan dönen topa bir daha şutu yapıştırması...Bu baskın basanındır taktiğinden 2 tane net pozisyon üretmelerine rağmen gol Milan defansının bireysel hatasından kaynaklandı. Milito, Abbate'den kendisine bir gömlek alsa bu top kadar oturmazdı herhalde. Ignazio Abate, topa hiç dokunmasa, topa kafasıyla biraz daha sert vursa, ya da topu kalesine doğru vurabilse Inter gol pozisyonunun yakalayamayacaktı ama Abate aynı anda, hem topu yumuşattı, hem indirdi hem de kendisini pozisyonun dışına attı. Burada topa hiç dokunmasa top kendi tarafına doğru açılacak Milito ceza sahasının kenarına sıkışarak topu ortalamak zorunda kalacaktı büyük ihtimalle. Golden sonraki 10 dakikada değişen pek bir şey olmadı aslında. Inter orta sahayı yine vızır vızır geçince Gattuso ilk 20 dakikanın hayalet oyuncusu oldu. Milan'ın burada yapması gereken kanatlara inerek ve Beckham'ı kullanarak, Inter'in kendisini gafil avladığı alan olan, sahanın ortasından uzak durması gerekiyordu ama bunu yapmadılar. İmdatlarına Hollandalı gazeteci Hugo Borst'un deyimiyle "çıbanbaşı Sneider" yetişti.

Hollanda milli takım kampında sürekli hadise çıkaran, özel hayatıyla da birçok kişinin tepkisini çeken Sneijder, üstelik sahanın en kritik görevine sahip adamlardan biri iken oyundan atıldı. Pozisyon tartışılacaktır elbet. Lucio'nun sarı kart gördüğü pozisyonda hakemin Lucio aleyhine verdiği kararı doğru buldum, belki sarı kart tartışılabilir. Tabii Sneijder orada neden olaya dahil oldu onun açıklaması yok. Tipik bir sorumsuzluk örneği. İsim Sneijder olunca çok şaşırmadım elbet. Biz, hakemin kararını alkışla protesto eden oyuncuların sarı kart gördüğü pozisyonları tartışıyoruz 2 senedir. Hakem Gianluca Rocchi "Bravo" lafına eşlik eden alkışa kırmızıyı çaktı. Ortalık ayağa kalktıktan sonra da günah çıkarma seansı başladı. Türk, İtalyan, İngiliz farketmiyor işte, insan psikolojisi bu. Onbinlerce seyirci, bir dolu futbolcu ve teknik kadro size yüklenip, şüpheli bir karardan dolayı sorumlu tutuyorsa, mağdur tarafın gönlünü almaya çalışıyorsunuz. Sneijder'ın atılmasından 2 dakika sonra gelen ve faul bile verilmesi ağır olan pozisyonda Favalli'nin gördüğü sarı kart bunun sonucu. Ve tabii Ronaldinho ile Maicon'un pozisyonu. Benim görüşüm kararın penaltı olması gerektiği yönünde. Zira Maicon'un elleri olması gerektiğinden daha fazla havada, açık haldeydi ve daha da önemlisi, Ronaldinho'yu kaleciyle karşı karşıya bırakacak bir pozisyonu önledi. Sneijder'ın atılmasından sonra tabii Inter'in o 7 kişilik önlem hattı ile hücumdaki 2 oyuncusunun bağlantısı da yokolmuş oldu ve Inter'in özellikle son 15 dakikadaki planı 7-0-2'ye döndü. Muntari, Pandev ve Milito'ya yaklaşmaya çalıştığı her akını kırmızı siyahlı oyuncuların ayağına teslim edince hücumu devre sonuna kadar unuttular.















İkinci yarıda erken hesabı kesme sırası Milan'daydı. Ama onlar, Inter'in aksine, sayısal üstünlüğü de arkalarına alıp rakip alana yerleşerek yaptılar bunu. Leonardo akıllıca bir hareketle forveti kalabalıklaştırmak yerine hemen arkasına Seedorf'u da ekleyerek sahada Borriello'ya servis yapan, topu istediği yere atabilen oyuncu sayısını 3'e çıkardı. Zaten kendi sahasına gömülen Inter'in ceza sahası içinde istediği kalabalığı yaratmak yerine, çevresini kuşatmayı seçti. İlk yarıda yapmadıklarını yaptılar bu dilimde. Topu Beckham'a indirdiler. O da öldürücü bir dolu orta kesti ceza sahasına. Inter ancak 60'tan sonra rakip sahaya çıkabildi. Çıkmalarıyla da Pandev-Milito ikilisnin ürettiği nefis pozisyon geldi ama direğe takıldılar. 1 dakika sonra Favalli neredeyse faul bile yapmadığı iki pozisyonda 2 sarı kart görüp oyundan atılacaktı. Ama bu Milan'ın çilesini bitirmedi tabii. Lazio başkanı Lotito acaba dün akşam Pandev'e bakıp "istediği parayı verip kadro dışı bırakmak yerine suyuna mı gitseydik" diye kaç kere düşünmüştür bilmiyorum. Makedonyalı, oyundan çıktığında Milito'yu gol pozisyonuna soktuğu 2 nefis pas ve 1 harika frikik bıraktı. Üstelik sonraki 10 dakikayı da Milan kroki pozisyonda geçirdi ve neredeyse hiçbir şey yapmadılar. Leonardo da bu 10 dakikayı kenarda izleyince koptular oyundan. Borriello her geçen dakika Lucio'nun karşısında erirken o bölgeye de taze bir adam sokamadı. İtalya'ya gittiğinden beri yediği spagettilerden 4 kilo alan Huntelaar oyuna girdiğinde iş işten geçmişti zaten.

Kapatırken Mourinho ile "teknik adamlara ayrılan bölge" hakkında bir şeyler söyleyeyim. Inter maçlarında o çizgiyi bir 2 metre daha geriye çekmeleri lazım, zira ben maç boyunca Mourinho'nun o alanın içinde olduğunu hiç hatırlamıyorum. Herhalde malum çizgiyi saha kenarına kadar çekseler, o da yetmeyip bizzat kanat akınlarını yönlendirebilir. Zaten maçın sonunda hocalık kesmedi, Capo olmaya da soyundu. Birde şu Javier Zanetti'nin topla rakip alanı harmanlamasını benim torunum da görür herhalde. Maçın adamı hanesine de Pandev'i yazmak mümkün rahatlıkla. Muntari'nin de ikinci yarıda sahayı parsellediğini belirtmeden geçmeyelim. Bir de kalende Julio Cesar gibi bir adam olunca daha güvenli oynuyorsun tabii. Son notum da şudur. Bu blogdan eleştiriyoruz, yeri geliyor övgüler de yapıyoruz, genelde çok da dalga geçiyoruz ama Sabri Sarıoğlu'nun, dünyanın en büyük takımlarından olan Milan'da kendi mevkisinde oynayan Ignazio Abate'den ne eksiği vardır, ya da şöyle diyeyim, Abate'nin ne üstünlüğü vardır, anlatmak isteyen buyursun.

Inter, halen Serie A'nın kralı, bunu rahatlıkla söyleyebiliriz. Maç öncesi koreografi için de buradan buyurun.