BİLİNÇLİ TÜKETİCİ

Türk insanının dize vurulan çekiçten sonra bacağın verdiği tepkiye benzer bir tepki mekanizması vardır. Genelde toplu olarak bir şeye tepki göstereceksek 2 günde bunu yapar, sonra toprağa gömer bir daha da yüzüne bakmayız. Gösterdiğimiz tepki de zaten hedefe yönelik olmaktan ve işlevsellikten uzaktır. Bir şeye yaramaz yani. Son yıllarda outlook express sayesinde artık bu iyice bayağılaştı. İtalya Abdullah Öcalan’ı teslim etmediğinde, Fransa Ermeni Soykırımı Yasa Tasarısı’nı kabul ettiğinde hemen bu ülke sermayeli markaları sıraladık, bir daha kullanmamaya, Carrefour’a gitmemeye yemin ettik. Sonra anladık ki, kullandığımız araba Peugeot ya da Renault alışveriş yaptığımız mağaza Armani, Benetton kullandığımız şampuan L’oreal…Boşver gitsin dedik. Bizim marka boykotlarımızın ömrü bu kadar olur, e-mailin sanal alemden bir diğerine gidene kadar geçen süre. Biz o marka boykot hakkını çoktan savdık. Stadlar da dahil. Bir ara Galatasaray tribünleri Fenerbahçe yönetimindeki Koç Ailesi’nin varlığı sebebiyle Koç Holding ürünlerini kullanmama furyası başlatmıştı. “Koç ürünlerine hayır”pankartı tutan adamın diğer elinde Migros’tan aldığı biskuvi vardı tabi, evinde de Arçelik buzdolabı, fırınında da Aygaz tüp. Yukarıdaki hesap. Ama buna başvuran tek millet biz değiliz. Dünyada da bu tür örnekler mevcut.

Galatasaray-Fenerbahçe arasında olur da, Rangers-Celtic arasında olmaz mı? Biliyorsunuz bu 2 takımın sponsoru son yıllarda aynı. Bira firması “Carling”. Bu ilk defa karşılaşılan bir durum değil. 1984 yılında her iki takımın da 3 yıl boyunca CR Smith adlı bir havayolu şirketiyle sponsorluk anlaşması bulunurken Rangers McEwan’s isimli bira üreticisiyle anlaşıyor. Bunun üzerine de tüm Celtic eşrafı buzdolaplarından, barlardan McEwan’s birasını kaldırıyor. Sahibi Celtic taraftarı olan publarda biranın satışı durduruluyor. Daha sonra iki kulüp İskoçya GSMH’sine daha fazla zarar vermemek icin iletişim firmasi NTL ile anlaşıyor. Bugün de Carling ile beraberler.

Ezeli rekabetin ülke ekonomisine etki ettiği bir diğer ülke Italya. Lazio ve Roma’nın karşı karşıya gelişi. Hikayenin aktörleri Christian Vieri ve Lazio başkanı Sergio Cragnotti. Cragnotti 1998 yılında Vieri’yi Atletico Madrid’den Lazio’ya getirdiğinde transfer ücretinin yarattığı boşluğu karşılamak için sahibi olduğu süt ürünleri firması Cirio’nun ürettiği süt fiyatlarına % 20 oranında zam yapıyor. Roma seyircisi de "ezeli rakip olmaları yetiyor, bir de transfer parasını biz mi ödeyeceğiz" restini çekip firmanın ürettiği süt ve cappuccino ürünlerini boykot ediyor. Sonuç: Başkent Roma’da süt tüketimi ve satışları düşüyor.

Son olarak bunu kendi takımına uygulayandan da örnek verelim. Manchester United taraftarları Malcolm Glazer’in takımın tapusunu ele gecirmesi ile Vodafone, kulup ile olan kontratı devam etmesine rağmen ilişkileri koparıyor. Zira kırmızı şeytanların taraftarları kulüp sahibi Glazer ile ilişkide olan bir çok markayı boykot etme eğilimi gösteriyor. Vodafone da “ağırlığını Şampiyonlar Ligi planlarına verme” bahanesiyle kapsama alanından uzaklaşıyor.