Maçın Cumartesi olduğunun öğrenilmesi ile beraber deplasman planları.Arabası olan dostlara açılan telefonlar.Araba bulunup Salı Pazarına doğru yol alış. Bilet kovalama. Amaca ulaşma sonrası duyulan haz. Arabayı bırakıp deplasman otobüsüyle gitmeye karar verme. Tüm otobüsler gitmesine rağmen gelecek bir kaç kişiyi bekleme ve dolayısıyla dona kalma.
Yola çıkış. Yapılan tezahüratlar. Vücuttaki anlam veremediğim yorgunluk sebebiyle eşlik edememe. Duman altı yolculuk. Boşaltım sisteminin isyanı gereği mecburi molalar.
İzmit'e giriş. Camlarının patladığını gördüğümüz kardeş otobüsler. Biraz ileride arama. Çevik eşliğinde stada yol alış. Şoför takipsizliği nedeniyle Kocaeli taraftarları arasından zorunlu geçiş. Bir şeyler atıştırdıktan sonra içeri girmek üzere kapıya yönelme. Açılan Hobbit evi misali tek kapı sonrası yaşanan sağlam izdiham. Eski günleri anımsama. Konfordan nefret eden bünyenin duyduğu mutluluk."Acı mı seviyosun lan sen?" diyerek kendini sorgulama. Kalabalık içindeki bir seyircinin "hala Aziz Yıldırım'a tepki gösteriyo musunuz şu rezaleti gördükten sonra ? haaa" isyanı sonrası yükselen "Bu devirde kimse sultan değil padişah değil" sesleri. Yaşanan kopuş.
İki üç kaburgayı, kapıda bırakmak suretiyle nihayet içeri giriş. Ayrılan yer full. Tanıdık simalar. Yine ilk kez görmüşçesine selamlaşma. Grupların omuz omuza vermesi. Kocaeli tribününün jesti nedeniyle teşekkürlerin iletilmesi. Sahada yine hüsran sinyalleri.Devre arası hemen arkamda hissettiğim yoğun esrar kokusu. "Abi yeni sardık,buyurmaz mısın" teklifini nazikçe geri çeviriş. Skoru umursamaksızın verilen destek.Özlenen meşale kokusu. Öne geçiş. Numaralıyla ufak atışmalar.Skorun tekrar zora girmesi. Bizden "sabrımız kalmadı adam gibi oynayın" gibi çatlak sesler.Yan taraftaki ev sahiplerinden "Fenerbahçe Kümeye" nidaları. "Genç yetenek"ten artılı bi dakikada verilen cevap.
Maç sonrası emniyetle hoş atışmalar. "Çevik kuvvet sarı desene". Cevap gelmeyince amirden izin isteme. "Amirim izin ver sarı desinler". Amirden gelen "sarı" cevabı üzerine coşma anı. "Amirim izin ver ateş etsinler"...
Dönüş yolu. E-5'in ortasında biten benzin. Herkes salı pazarında biz hala Gebze'de. Nihayet yeniden yola çıkış. 12'de kendini eve zor atma.
Yorgunluğu umursamayıp hissedilen huzur.
by Barad-dur
4 yorum:
+ haksız yere alınan bir 2 puan.
Elinde bilet olmasına rağmen, içeri sinyal yapıp girenler. Bu duruma küfreden utanmaz, arlanmazlar. Bilet patladı olm, nidaları :D
Hahahahah! Çok iyi yazı olmuş.. Kayseri'de oynanan Gençlerbiliği kupa finaline Ankara'dan otobüse binip gidişimizi hatırlattı.. Ne anılar beeee!
karşı taraftan biri olarak ekleme yapayım..
genç yeteneğin golden sonra golü atmış olmasından dolayı değil, çocukça ve kendine yakışmayacak şekilde patlamaya hazır tribünlere yaptığı hareketinden dolayı Milli Takımdan gelen bütün sempatisini İsmet Paşa'da bırakmış olması, adam olmadığının tescillenmesi, kazım ve semihten dolayı üç istanbul takımına duyulan nefrete benzer bir şekilde Milli Takıma bile antipati duyulmaya başlanması..
bülent yıldırımın bütün hısım akrabalarını anma ve kapanış..
Yorum Gönder