ENDONEZYA FUTBOLU

Ortalık transfer haberleri ile dolup taşmışken bazı liglere verilen ara nedeniyle tenhalaşan trafikten yararlanıp futbol mundial tadına girelim diyoruz bir kaç gün boyunca. Aslında uzun süredir bahsetmek istediğim bir ligdi Endonezya Ligi. Ülkeyi ilk tanımam orta okul yıllarına rastlar. Kanuni Sultan Süleyman'ın 16. yüzyılda Osmanlı donanmasını Endonezya Seferi'ne göndermesi üzerine haritaya bakıp "yahu İstanbul nere Endonezya nere, sefere gidecek başka yer mi yok be muhteşem Süleyman" diye söylendikten sonra tarih atlasına bakıp "ulan hakikaten sefere gidecek başka yer yokmuş, adam her yeri almış ben de ne konuşuyorum" diye kendi kendimi susturmamı hatırlarım. İşte Endonezya ile o zaman tanıştım. Bugünün Eddonezya'sı ise 237 milyonluk nüfusu ile dünyanın dördüncü en kalabalık ülkesi ve en fazla Müslüman nüfusu olan ülkesi. Hollanda'da da bir çok Endonezya'lı yaşar belirteyim.

Yazıyı yazma sebebim olan Endonezya futboluna gelelim. Peki onunla tanışmam neye rastlar. Tabi ki Championship Manager oyununu açar açmaz Pelita takımına gidip transfer ettiğim ve beni başarıdan başarıya koşturan Kurniawan ile. Ayrıca onun yanında Miro Baldo Bento da bonus olarak alınır, forvet ikilisi müslüman kuvvetlerden oluşur ve rakip takımı yok ederdi. Gel zaman git zaman Endonezya Ligi o serinin oynanabilen ligleri arasına eklendi. Endonezya Ligi'nde bu yıla kadar lig statüsü hep aynı gitti. Bu formata göre ligde 2 grup vardı. Coğrafi özelliklere göre ayrılmış bu gruplar deplasman hadisesinin Rusya'da olduğu gibi aşırı külfet oluşturmaması için takımlara yardımcı oluyor. Zira örneğin 2008-09 sezonunda en doğuda yer alan Persipura Jayapura takımı ile en batıdaki Medan Jaya takımı arasında 4.000 kilometreye yakın bir uzaklık var. Lig 5 ada üzerindeki takımlar arasında oynanıyor. Borneo (EndOnezya tarafında kalan Kalimantan), Java, Sumatra, Batı Papua ve Sulawesi. Bu 2 grupta ondörder takım vardı. 26 maç sonunda ilk dörde kalan toplam 8 takım dörderli 2 gruba ayrılıyor ve tek devreli lig usulü ile oynanan maçlar sonunda ilk sırayı alan takımlar lig şampiyonluğu için final oynuyorlardı. 14'lü grupların son 2 sırasındaki 4 takım ise küme düşüyordu. İkinci ligde de 9 takımdan oluşan 4 grup vardı. İlk ikiye kalan 8 takım dörderli gruba ayrılıyor ve o gruplarda ilk iki sırayı alan toplam dört takım birinci lige yükseliyordu. Bu sene lig formatında bir değişiklik yapıldı ve Avrupa sistemine dönüldü. Artık 18 takımdan oluşan bir Süper Lig, altında da birisi 15 diğeri 14 takımdan oluşan 2 gruplu bir Premier Lig var.













Endonezya futbolunda yabancı sınırlaması 3. Daha çok müslüman Afrika ülkelerinden ve Brezilya'dan oyuncular bulunuyor. Avrupa'lı yabancı sayısı yok denecek kadar az. Persebaya Surabaya ve Persik Kediri ikişer şampiyonlukla en fazla şampiyonluk kazanan takım. Zira profesyonel ligin geçmişi 13 yıllık ve 10 değişik şampiyon var. Bu anlamda dünyanın en yarışmacı liglerinden bir tanesi. Bu ligi dikkat çekici yapan bir diğer unsur taraftar ortalamaları. Endonezya Ligi'nde mücadele eden takımlar arasında 15.000'den aşağı kapasitede stadı olan takım yok. Bir çok takımın stadı 20.000 kişilik ve 4 takımın stadının kapasitesi 30.000 kişinin üzerinde. İşin ilginci bu durum 2. ligde de aynı. Hemen her takımın bir tribün grubu var. Arema takımının grubu "Aremania", onların ezeli rakipleri Deltras takımının taraftar grubu "Deltamania", Persija Jakarta takımının grubu "Jakmania" (görüldüğü gibi tribün grubunun adını koymak çok zor değil bir "mania" eklediniz mi iş olup bitiyor) ülkenin en çok bilinen tribün grupları arasında. Linklere tıkladığınızda açılan videoları izlemenizi tavsiye ederim.