SON 10 YILIN YABANCILARI: FENERBAHÇE'NİN EN KÖTÜLERİ

Harf sırasına göre gidiyoruz, bugün sırada Fenerbahçe var. Fenerbahçe'nin transfer hoyratlığı malumunuz, 80'lerin sonu ve 90'ların başını libero arayarak geçirdi Fenerbahçe yöneticileri. 2000'lerde de forvet arıyorlar. Çok klasik söylem de bu transferleri incelediğimizde ortaya çıkıyor: Fenerbahçe taraftarı düz adam sevmez, yıldız alacaksın. İşte tam da bu yüzden takımda aynı anda 4 yabancı forvet ya da 4 orta sahanın ortası oynadığı dönemler olmuş. Ya da aynı anda 3 tane sol ayaklı yabancı takımda oynamış mesela (Balic, Rapaic, Revivo).

Yine de hakkını yemeyelim, Fenerbahçe son 10 sezonda birkaç sezon dışında gayet iyi yabancı transferler yapmış. Toplamda 41 yabancı oynamış, bazılarında ciddi istikrar sağlanmış. Arada kötüleri yok mu? Olmasa Fenerbahçe Fenerbahçe olmaz. Genç yıldız diye getirilip 35'inde çıkanlar, bir oyuncu alana hediye olarak getirilenler, Barcelona'dan alınıp bir haftada gönderilenler listeyi zenginleştiriyor. İyi ama kadroyu kurarken günümüz futboluna uygun bir diziliş oluşturamadık resmen. Fenerbahçe son 1o yılda savunmaya kötü adam almamış dersek yalan söylemiş olmayız. Geçmişinde, Socynzski, Jacolcevicz, Wagenhaus, Ernie Brandts, Tanjga gibi harika (!) savunmacılar bulunduran Fenerbahçe, son 10 yılda turnayı gözünden vuruyor. Mirkovic, Luciano, Lugano, Edu, Carlos gibi isimler genelde işe yarar ve taraftarın sevdiği isimler oldu. Eh hal böyle olunca Fenerbahçe'nin oyun dizilişini 1-5-4 olarak çizmek gerekiyor, bu şekilde de küme düşebilirler zaten sorun yok.

Kaleden başlayalım. Fenerbahçe 3 büyükler arasında kalesinde en az sorun yaşayan takım son 20 senedir. Schumacher'le başlayan dönemin ardından Engin ve Rüştü'nün varlığı, Fenerbahçe'nin 90'ları sorunsuz geçmesini sağladı. Rüştü, hakimiyetini 2003'e kadar da sürdürdü. Sonrasında Rüştü'nün Barcelona macerası, Daum'un Türk kaleci güvensizliği derken, bir anda Alman kaleci Robert Enke transfer edildi. Kamuoyu baskısı 2 ümit milli kaleci Recep ve Volkan'ın yanındayken, Enke'ye burun kıvırılması normaldi. İyi de arkadaş, daha ilk maçtan adam idam edilir mi? Enke ayağının tozuyla ligin ilk maçında İstanbulspor'un karşısına çıktı, rakibinden 3 tane gol yeyince, Fenerbahçe tarihinin tozlu raflarındaki yerini aldı. Bize de gollerden sonraki o boş bakışları kaldı yadigar. Gittikten sonra Almanya'da kendini tekrar ispat etti de, en azından kariyerini kurtardı.

Savunma için alınan tek adam var, o da bir solbek: Fabiano Lima Rodriguez. Daum'un ilk dalga Brezilyalılar'ı Luciano ve Nobre iyi çıkınca, sol kanattaki problemi çözmek için de Güney Amerika'ya yönlenildi. Bir önceki yıl gayet de iyi maçlar çıkaran Petkov gönderildi, Fabiano getirildi. Temiz yüzlü bir çocuktu, çalışkan görünüyordu; ama bir türlü dikiş tutturamadı. Devre arasında Anelka transferi gerçekleşince, o feda edildi. Ülkesine döndü. En son Genoa kadrosunda gözüküyor, geçen yılı da Celta Vigo'da kiralık geçirmiş.

Gelelim orta sahaya. Bu bölgeyi pre-Aurelio ve post-Aurelio olarak iki döneme ayırmak gerek. Fenerbahçe tribünleri Johnson'ı sadece savaşıyor diye severdi mesela, orta sahada topa basmayan oyuncunun idamı o kadar kolaydır ki. Denizli'nin Şampiyonlar Ligi performansı felaket olunca, önce onun kafası kesildi, sonra da orta sahaya savaşan ön libero avına çıkıldı. İşte 2000'lerin kaset felaketi burada başlar. Ömer Kaner ve Özcan Kızıltan Vicente Simao'yu birkaç maç izler ve çok beğenir. Kasetleri Lorant'a yollarlar, o da beğenince transfer gerçekleşir. Simao geldiğinde 34 yaşındadır, futbolcudan çok, futbolcu babasına benzemektedir. O dönemde Milliyet'te çıkan tanıtım yazısından bir pasaj verelim de ne demek istediğimiz daha iyi anlaşılsın:

Simao kimdir? Fenerbahçeliler’in sambacısı Reginaldo Vicente Simao 23.10.1968 doğumlu. 1.82 boyunda ve 78 kilodaki Simao, orta sahadaki savaşçı kimliğiyle tanınıyor.

Gelelim Aurelio sonrası döneme. Burada şimdilik iki oyuncu gördük, üçüncüyü de bu yıl test ediyoruz. Birincisi Aurelio varken, Appiah'ın yerine gelmişti aslında: Claudio Maldonado. Brezilya'nın en iyi futbolcusu olarak lanse edilen Şilili, artistik saçlarıyla dikkat çekiyordu. Devre arasında Zico ve Alex'in yoğun çabalarıyla alınan oyuncu, önceleri vasatı aşamadı. Dikkat çeken özelliği etliye sütlüye karışmaması, topu alır almaz vermesi, pek top kapmamasıydı. Düşündük ki, takımı rahatlatacak, Alex'e, Deivid'e boş alan yaratacak, nefis paslar verecek. Olmadı, veremedi. Takkenin düşüp kelin göründüğü yer 2007-2008 sezonunun en kritik maçı Galatasaray-Fenerbahçe derbisi oldu. Mağlubiyetin günah keçisi Maldonado oldu, o günden sonra da yüzü hiç gülmedi. Sezon sonu gönderilmeyip bir yıl daha kadroda tutuldu, ama Aragones de onu çabuk sildi. Bir maçta 44. dakikada oyundan çıkarıldıktan sonra, ortalarda gözükmedi. Parasını alıp sezonu tamamladı ve serbest kaldı. Geçen yıl akıllarda kalan tek hatırası saçlarını kestirmesi oldu.

Ve Josico. Fenerbahçe'nin son 10 yıldaki transferlerine nispeten iyi diyebiliyoruz, ama geçen yılı bundan ayrı tutmak gerek. Aurelio'nun gidişinden sonra Senna beklenirken transferin son günü Villareal'den başka birisi geldi, 33 yaşındaki Josico. Aurelio ve Appiah'ı kaybeden, Maldonado'dan verim alamayan Fenerbahçe orta sahasına hareket getirmesi umuluyordu, umulan olmadı. Orta saha yine Selçuk ve Deniz'e kaldı. Aragones onun için her ne kadar çabalasa da 14 maçta forma giyebildi, iz bırakamadan silindi gitti. Futbolunun son demlerini ülkesinde geçirecek.

Ofansif orta sahalara geçelim. Birincisi yine Brezilya ekolünden genç yetenek olarak transfer edilen de Souzagillerden Mateus. Zico'nun gelişiyle umutlanmıştı Fenerbahçe taraftarları, oralardan gençleri de getirirler diye. Önce pahalı güney amerikalılar geldi: Lugano, Edu, Deivid gibi. Sonra da Mateus geldi işte. Sağ kanatta oynayabilen genç oyuncu ilk yıl Bursa'ya kiralandı. Birkaç maç haricinde pek parladığı da söylenemez. Bir sonraki sezon öncesi kampta , parlar gibi oldu ama yabancı kontenjanı yüzünden yine kadroya giremedi. Ankaraspor'a gitti, orda da oynayamadı. Baktılar burada tutunamıyor önce Coritiba'ya sonra Fortaleza'ya kiraladılar. Bu sezon kendisinden pek ses çıkmadı, eh yaşı da epey ilerledi aslında 22 bitti, 23'e girdi. Gençliği de yetenekliliği de eskiyor, Fenerbahçe'ye hala faydası yok. Kontratı 2011'e kadar sürüyordu en son, fesholmadı bildiğim kadarıyla.

Sırada gelişiyle Türk futbol tarihinin en büyük transferlerinden birisi, gidişiyle bir yılan hikayesi; büyük futbolcu, korkak tavuk, efsane adam: Ariel Ortega! Gelir mi gelmez mi, dünya kupasından çıkıp İstanbul'a mı gelecek, Almeyda'yı da getirecek mi, kaç numarayı giyecek Revivo n'olacak derken, Ortega geldi, 3-4 ay gezindi ve gitti. Gelişi olay oldu, havaalanında boğulma tehlikesi atlattı. Önce Lorant ona taktı, en önemli maçlarda hazır değil diye oynatmadı, oynadığı zaman döktürdü, Samandıra'da kafayı yedi. Sahada Ceyhun'la kavga etti. Efsane 6-0 maçında gol attı, sonra taban girip kırmızı yedi. Fenerbahçe'de 14 maça çıktı 5 gol attı. Sonra bir gün ülkesine kaçtı, bir daha da Atatürk Havalimanı'nın dış hatlar gelişine uğramadı. Bir buçuk sene futbol oynayamadı, sonra özel lisanslarla falan çıktı tekrar sahaya. Buruk bir tat bıraktı ağızlarda, başka şartlarda başka zamanda gelse n'olurdu en çok onu merak ediyor Fenerbahçe taraftarı, ama o dönemden akılda bıraktıklarıyla bu kadroda yerini aldı.

Gelelim hücum hattına. Burda alternatifi bol Fenerbahçe'nin. Zaman sıralamasıyla gidelim en iyisi. İlk olarak Yaw Preko. Samuel Johnson'ın bonusu olarak geldi, Celal Doğan'ın kazığı olarak bilindi. Rıdvan'ın onu çok istediği de söylendi. Gaziantep'e Anderlecht'ten gelmişti. Aslında onu hatırlamayanlar için Youla'nın başka bir türü desek yeterli olur herhalde. Fenerbahçe tarihinin en berbat sezonlarından birinde hücum hattındaki 4 yabancı oyuncudan (Bolic'i de yabancı sayıyoruz) birisi oydu. O sezon Fenerbahçe 3 hoca değiştirdi. Aslında 22 maçta 7 gol atmıştı ama, Preko'dan akılda kalan tek şey, sezonun son haftalarında İnönü'de Beşiktaş'a attığı iki goldü. Sezon sonu Yozgat'a gönderildi, toplamda 4 sene daha Türkiye'de kaldı.

Aynı sezondayız, 4 forvetin diğer elemanı: Süleyman Oulare. Fenerbahçe ilk haftalarda gol problemi yaşayınca, transferin son günlerinde geldi. Aslında havalı da bir ünvanla geldi. 1998-1999 sezonunda Belçika'da yılın oyuncusu seçilmişti, Genk'teki 17 golüyle. Fenerbahçe'ye transferi yılan hikayesine döndü, ama sonunda gelmişti. Hatta ona yer açılmak için, Dimas gönderildi. Oulare geldi gelmesine ama sezonu sakat geçirdi. En kritik maçlarda takımda yer almadı. Preko hikayesinde yazdığımız gibi zaten hastalıklı bir sezonda gelmişti. Zeman'ın da arkasından sallayınca, işler iyice sarpa sardı. Sezonu 11 maçta 5 golle tamamladı, sezon sonu Las Palmas'a kiralandı. Kariyerini tamamladıktan sonra adı bir hotel skandalıyla da anıldı.

Yine beter bir sezonda kurtarıcı olarak alınan başka bir santrafora geliyoruz: Vladimir Beschastnykh. Gelişiyle TDK'yı teyakkuza geçiren Rus'un sırtında ne yazacağı ve isminin nasıl telaffuz edileceği tartışılmıştı epey. Zaten hakkında da sadece o tartışılabildi. Takımda kaldığı yarım sezonda, futbol adına pek bir şey ortaya koyamadı. Sadettin Saran'ın futbol şube sorumlusu olur olmaz yaptığı icraatlerdendi kendisi, sonrasında transferi Saran'ın kongre üyeliğine maloldu. Aslına bakarsanız milli takım kariyeri ve Almanya-İspanya geçmişi etkileyiciydi. Ama en ufak kırıntısını bu topraklarda sergileyemedi. 12 maç oynadı sadece 1 gol atabildi. Sezon sonunda güç bela Kuban'a gönderildi. Fenerbahçe'den bir Rus, işte böyle sessiz sedasız geçti.

Ve kadronun son elemanı, belki de son 10 yılın en büyük hayalkırıklığı, Mateja Kezman. Son 3 takımı PSV, Chelsea ve Atletico Madrid olan Kezman'ı, Fenerbahçe 8 milyon avro gibi bir ücretle transfer etmişti. Deivid'le birlikte, takımdan ayrılan Anelka ve Nobre'nin yerini çok daha iyi bir şekilde doldurması bekleniyordu. Deivid o sezonu berbat geçirdi zaten, bütün oklar Kezman'a çevrildi. Ama o da bekleneni veremedi. İlk sezonunda ligde sadece 9 gol atabildi. Kaçırdıklarıyla saç baş yoldurdu. Ayrıca ara ara disiplinsiz hareketleriyle de bela oldu. İkinci sezonda Deivid toparladı, ama Kezman daha da kötüye gitti. Gerçi sezonu 11 golle tamamladı ve Fenerbahçe de tarihinin en büyük Avrupa başarısını yakaladı, fakat Kezman hep tartışıldı. Semih'in şahane performansı ve üstüste attığı goller de onun başını yaktı. Ha patladı ha patlayacak derken, taraftarın sabrı patladı, son haftalarda yuhalandı. Yönetim onu bir şekilde PSG'ye sattı, kurtuldu. Fakat yeni gelen forvet (Güiza)'nın ilk yılı da bu lanetin sürdüğünü gösterdi bize, devamı nasıl olacak bu yıl göreceğiz.

Fenerbahçe'nin takımının savunmadaki sıkıntıları dikkat çekiyor, mücadelede geri planda kalabilirler bu yüzden. Zaten hücum hattı da gol atamamalarıyla dikkat çekiyordu, oynadığı süre içerisinde. Bu kadro küme düşer mi? BankAsya'da tutunamaz, öyle söyleyeyim. Sırada Galatasaray var.

Son 10 Yılın Yabancıları: Beşiktaş'ın En Kötüleri

by tunchay