Daha önce de blogda çok belirtmişimdir, brutal veya scream vokalin heavy metalle buluştuğu ürünlerin % 90'ından hazzetmem. Black metalin bulaştığı herhangi bir şeyden beklemeden kaçarım. Grindcore, hardcore, metalcore gibi türleri zaten radyasyon nedeniyle mutasyona uğramış canavarlara benzetiyorum. Brutal vokali bana beğendiren arkadaki melodi ve işin eğlence kısmıdır. İçinde bir kadın vokal varsa dinlenebilir, Leaves' Eyes örneğinde olduğu gibi. Finntroll örneğinde olduğu gibi melodileri gayet akılda kalıcı bir Folk Metal ürünü ise tercih edilebilir. Ya da enstrüman altyapısı sağlamsa kabul edilebilir. Haggard örneğinde olduğu gibi. Ensiferum, bu üç yoldan Finntroll'ü takip eden, onlar gibi Finlandiya'lı bir grup. Bence en iyi albümleri Iron'dır. Dördüncü albümlerini bu ay içerisinde piyasaya sürdüler. "From Afar". Bilindik Ensiferum albümlerinden birisi daha karşımızda. Bu grupla ilgili belirtmek gereken bir şey var, son albümdeki "Stone Cold Metal" şarkısını dinledikten sonra iyice emin oldum. Finntroll'ün enfes ötesi albümü Visor Om Slutet gibi tamamen akustik bir albüme imza atsalar gayet iyi bir eser çıkacak gibi duruyor. Çünkü parçalar ne zaman brutal vokalden kurtulup akustik bir havaya bürünse çok hoş melodiler barındırıyor. From Afar türü sevenler için kaçırılmaz bir albüm, ama bence halen Iron, grubun diskografisinde zirvededir.
Ensiferum'dan ülke içine girip biraz daha evrenselleşelim. Hollanda'nın medar-ı iftarı Anouk'un son albümü geçtiğimiz cuma piyasaya sürüldü. For Bitter or Worse. Müzik tarihinin en iyi debut albümlerinden birisine imza atmış bir kadın Anouk. Together Alone albümü ve açılış şarkısı Nobody's Wife ortalığı sarstığında, Anouk 22 yaşındaydı. Şimdi 34 yaşında. Sekizinci albümü bu kariyerindeki. 12 senede 8 albüm, 1.5 senede bir albüm çıkardığı anlamına geliyor ki ben bu rakamı hafiften fazla buluyorum. Bu rakam 5 veya 6 civarında dolaşmalı. Albümden çıkan ilk single, Three Days In A Row'u vasat buldum ki bu şarkı Anouk tarihinin en kötü açılış şarkısı kesinlikle. Zaten bir açılış şarkısı olarak başlıbaşına kötü. Albümü atıyorsunuz, daha dördüncü saniyede Anouk'un baskın sesi giriyor. Bir önceki albümün açılış şarkısı "If I Go" çok daha iyi bir seçimdi. Ben albümü genel olarak vasatın çok az üstünde buldum. Ancak tümüne sinmiş 70'ler havasını kokluyorsunuz rahatlıkla. Yine de 8 Years, My Shoes, Walk To The Bay, Faith In My Moon şarkılarını saymak lazım. 70'ler pop-rock albümlerini sevenler kaçırmasın onu not düşeyim.
4 yorum:
Çok melodik ve teknik metale nasıl bakıyorsunuz bilmiyorum ama İsveçli Melodik/Teknik Death Metal grubu Scar Symmetry'e bir göz atmanızı isterim. İnanılmaz bir çift vokal deneyimi kullanılıyor ve riffler beyin uçuklatacak cinsten. Brutal vokal ve haddinden fazla temiz vokal gidip geliyor.
19-20 yıldır Metal dinlememe rağmen Black Metal ile uzaktan yakından ilgim olmadığını söylemekle birlikte Death Metal ve o anlamdaki brutal vokalin inanılmaz müptelası olduğumu söylemeliyim. Ama yıllar boyu sürekli dinleyip durunca bir noktadan sonra Cannbal Corpse'dan Corpsegrinde lakablı Fisher'ın sesi de normal ve sıradan bir şeymiş gibi gelmeye başlıyor. Bu aslında 10-15 yıl öncesiyle kıyaslayınca üzücü bir şey. O zaman en azından "vay anasını, sese bak, kocaman bir boğayı boğazlıyorlarmış gibi ses çıkıyor lan hayvan heriften" diye geyik yapabiliyorduk. O geyiği de yapamıyoruz artık. :)
Ensiferum'un albümünün adı From Afar :)bu kadar güzel bir blogta hata olmasın istediğim için yazıyorum... tebrikler
:) düzelttik teşekkürler
ensiferum'u yeni dinleyecek olanlara "token of time" ile başlamalarını salık veririm. :)
Yorum Gönder