"
Nobody should have children just because it made the photo library on the computer more interesting".
(
Kimse, bilgisayardaki foto albümü daha ilginç olacak diye çocuk sahibi olmamalı).
Her kitabında insanın buzdolabının üstüne yapıştırıp evden çıkmadan önce birkaç kez okuması gereken cümlelere imza atan adam Nick Hornby'nin son kitabını bitirmenin üzerine yazılmış bir yazı bu. 53 yaşına geldi İngiliz yazar. Fever Pitch'i çıkardığında 35 yaşındaydı. Ardından gelen High Fidelity ve About A Boy hem roman hem de film versiyonları mükemmel işlerdir. Ardından bana göre ufak bir duraklama dönemine girdi ama tabii Hornby duraklama döneminde bile birçok ortalama yazardan daha tepede yer alan bir adam. Konuşurken ağzına baktıran adamın kitap versiyonu adeta. A Long Way Down onun okuduğum son kitabıydı. Slam'ı es geçtim ona da bir ara el atacağım.
Juliet,Naked Hornby romanlarının vazgeçilmezlerinden olan müzik temeline oturtulmuş bir film. High Fidelity'i birçok yönden ayrılıyor. Hayatını müzik eksenine oturtmuş bir çiftin birbirleriyle ve tek başlarına olan çizgilerini konu alıyor ama bu sefer bu ikilinin arasına bizzat hayatlarına yön veren müzisyeni de sokmuş Hornby. Yine her sayfayı su gibi okuyup içerek arka sayfaya koşuyorsunuz. Zeki diyaloglar, gülümseten kadın-erkek ilişkileri ve müthiş bir anlatım. A Long Way Down'dan daha eğlenceli ve gaza basmış halde bulduğumu söylemeliyim kitabı. Zaten 247 sayfa olduğu için 2 uçak seyahatinde bitirme noktasına geliyorsunuz. Ben de öyle yaptım. Amsterdam-İstanbul hattında en güzel yolculuk arkadaşımdı.
29 Eylül 2009'da piyasaya sürüldü ama halen Türkiye'de çevirisi çıkmış değil. Biraz aratırdım, sanırım 1 aya raflardaki yerini alacak. Hornby hayranları balıklama atlasınlar. Her Hornby romanında olduğu gibi bunda da çeviri çok şey kaybettiriyor romanlarına. O yüzden orijinal versiyonu edinmenizi tavsiye ederim. Girişte yaptığımız şekilde kapatalım.
Hornby Annie karakterinin, eski sevgilisini savunması üzerine döktürüyor.
She had to defend him in order to defend herself. That was why people were so prickly about their partners, even their ex-partners. To admit that Duncan (eski sevgilisi) wasn't up to much to own up publicly to the terrible waste of time, and terrible lapses in judgement and taste.
Kendisini savunmak için onu savunmak zorundaydı. İnsanların sevgilileri hatta eski sevgilileri hakkında bu derece huysuz olmasının sebebi budur. Duncan'ın kendisi için bir zaman kaybı olduğunu insanlara itiraf etmek aynı zamanda seçimlerinin yanlış olduğu ve beğenisinin ne kadar kötü olduğu anlamına geliyordu.
1 yorum:
slam'in sona kalmasi hem iyi (cunku juliet, naked nacizane gorusumce about a boy ve high fidelity'den sonra en iyi fiction'i) hem de kotu (slam hikayece en zayifi ve how to be good ile birlikte en bayik hornby eseri). bu arada 247 sayfa olduguna gore paperback degil de hard cover versiyonu sanirim.
31 songs'u tavsiye ederim, hornby'nin kendine dair de guzel trivialar iceriyor. ayrica high fidelity ve about a boy elemanlar'a iliskin alt yapi hakkinda bilgi de var.
orjinali okumak konusuna ben de katiliyorum. misal fake tucker crow'un cevirisi manasiz olacaktir :)
bu arada flying dutchman, siteyi takip etmek her zaman bir keyif. tesekkurler
Yorum Gönder