THE GOOD THE BAD THE WEIRD

Ne zamandır izlediğimiz filmleri not düşemedik buraya. Kaldığımız yerden de yine bir Kore filmi ile devam edelim. The Good, The Bad The Weird. Benim gibi, Il Bueno, Il Brutto, Il Cattivo'yu ömründe izlediği Top 10 film listesine almış, Ecstacy of Gold eşliğindeki mezarlık sahnesini de sinema tarihinin en iyi 3 sahnesinden birisi olarak kabul etmiş birisinin benzer temadan yola çıkan bir filme (her ne kdar farklı şekilde ele alsa da) objektif yaklaşması mümkün olmayacaktı. Ama işin ucunda 2000'ler sonrasında sinema sanatının en iyi işçileri olan Korelilerin elinden çıktığı için kıyak geçtim tabii ki. 2 filmin en hoş ortak noktası, nasıl Sergio Leone baş yapıtında "çirkin" Eli Wallach filmin asıl lokomotifiyse, Kim Ji-Woon'un filminde de "Weird", Kore sinemasının yüz akı Song Kang-Ho filmin lokomotifi. Hatta Kore denemesinin diğer filmden ayrılan önemli bir yanı var o da "İyi" karakterinin üçlünün en geri planda kalanı oluşu (ancak 2009 Asya film ödüllerinde İyi'yi canlandıran Jung Woo-Sung en iyi yardımcı erkek oyuncu ödülünü almıştı). Tabii bu diğer 2 kahramanın çok keskin çizilmesinden de olabilir. Zaten kötüyü canlandıran Lee Byung-Hun, yönetmen Kim Ji-Woon'un favori oyuncusu. Bittersweet Life ve I Saw the Devil'de de onunla çalışmıştı. Koreli yönetmenin A Tale of Two Sisters gibi korku türünün çok başarılı bir örneğini verdiğini söyleyelim.

Teknolojik imkanları arkasına alarak, özel efektlerden mümkün olduğunca kaçınarak çok iyi çekilmiş bir film. Tabii sonu spagetti western atası gibi ihtişamlı bitmiyor. Tabii bir de artık her Kore filminde alışılagelmiş olan 2 farklı bitiş var. Koreliler filmlerinin sonuna genelde 2 farklı sahne çekiyorlar ve Kore piyasası ile uluslararası piyasaya farklı versiyonları yolluyorlar. Benim izlediğim Kore versiyonuydu, ihraç edilen versiyonunda ne oldu bilemiyorum ama bu sondan asla şikayetçi değiliz. Filmin sonuna doğru gelen ve onu farklılaştıran çok iyi bir takip sahnesi, karizmatik bir kötü adam, iyi bir soundtrack ve Kore'de yapılmış her iyi işin içinden fırlayan Song Kang-Ho. Ön yargılı yaklaşmamak lazım. Film 10 milyon dolar gibi bir rakama maloldu ve tüm dünya çapında 44 milyon dolarlık bir gişe elde etti. Altyazılı film izlemekten nefret eden ABD'de, bir Kore filminin, (muhtemelen elde patlamış mısırlar, Koreliler her konuştuklarında gülerek izlenmiştir) 125 bin dolar hasılat yapması bile büyük bir olay.